عملیات بیت‌المقدس یکی از طولانی‌ترین نبردها در طول جنگ تحمیلی به شمار می‌آید که از دهم اردیبهشت تا سوم خرداد انجام گرفت و سرانجام به پیروزی رسید.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، عملیات بیت‌المقدس، یکی از بزرگترین عملیات‌های نیروهای مسلح جمهوری اسلامی
ایران در جنگ ایران و عراق محسوب می‌شود. نیروهای ایرانی با توان ۱۳۰ هزار
سرباز در ساعت ۳۰ دقیقه بامداد ۱۰ اردیبهشت ۱۳۶۱ در
محور اهواز، خرمشهر و دشت آزادگان، به فرماندهی علی صیاد شیرازی، با هدف
آزادسازی خرمشهر این عملیات را آغاز کردند که ۳ هفته به طول انجامید. در ادامه با یکی از اسرای این عملیات به نام احمد فولادی جانباز ۵۵ درصد و از اسرای عملیات بیت المقدس هم صحبت می‌شویم.
جدیدترین اخبار آزادگان و ایثارگران را در کانال اینستاگرامی پیام آزادگان بخوانید. (کلیک کنید)
آزاده سرافراز احمد فولادی گفت: بعد از ایکنه خرمشهر را از دست دادیم کابوس شب و روزمان باز پس‌گیری خرمشهر بود تا این که در عملیاتی گسترده به نام بیت المقدس که در آن نیروهای ارتش و سپاه با هم متحد شدند و عملیاتی برای باز پس‌گیری خرمشهر و شهرهای اشغالی برنامه ریزی کردند.
جدیدترین اخبار آزادگان و ایثارگران را در کانال تلگرامی پیام آزادگان بخوانید. (کلیک کنید)
وی ادامه داد: در آن زمان ۲۳ ساله بودم، از فرماندهی دستور پیش روی داشتیم. قرار بر این شد که یک تک عملیاتی به دشمن بزنیم و برگردیم اما در دل شب ۳۵ کیلومتر پیشروی کردیم. به پشت توپ خانه دشمن رسیده بودیم در محاصره دشمن بودیم و نمی‌دانستیم. با بی سیم با قرارگاه تماس گرفتیم و آن‌ها اطراف ما خمپاره می‌زدنند که دشمن متوجه ما نشود اما دیگر دیر شده بود و دشمن به بالای سرمان رسیده بود و ما در تاریخ ۶۱/۲/۱۶ اسیر شدیم.
ردیف بالا سمت راست، نفر دوم
فولادی افزود: وقتی که دست‌هایم را می‌بستند به افسر بعثی گفتم یکی از همرزمانم مجروح شده و در آن سنگر است اجازه دهید او را بیاوریم. با حرکت دست سنگر را به آن‌ها نشان دادم ولی آن‌ها با نارنجک سنگر را نشانه گرفتند و آن رزمنده را شهید کردند. بعد از اسارت ما را به بصره بردند. از ما بازجویی کردند و بعد به اردوگاه الانبار بردند. حدود چهل روز آنجا بودیم. بعد ما را به اردوگاه موصل یک انتقال دادند و در مدت این هشت سال اسارت زندگی در اردوگاه‌های مختلف را تجربه کردم. بعد از دو هفته از اسارتمان از طریق رادیو‌های بعثی شنیدیم که خرمشهر آزاد شد، سر از پا نمی‌شناختیم گرچه اسیر شده بودیم و حتی در همان روز‌های اول از چشیدن طعم شلاق‌های دشمن بی‌نصیب نبودیم ولی باز خوشحال بودیم از این پیروزی به دست آمده...