نهم آبان‌ماه سالروز اسارت مردی مؤمن، مردمی و ساده‌زیست است؛ شهید محمدجواد تندگویان، وزیر نفت جمهوری اسلامی ایران در دوران دفاع مقدس، که در سال ۱۳۵۹ به دست رژیم بعث عراق به اسارت درآمد و پس از تحمل شکنجه‌های فراوان، به فیض شهادت نائل آمد.
به گزارش
پایگاه اطلاع‌رسانی مؤسسه فرهنگی هنری پیام آزادگان، شهید تندگویان در ۲۴ خرداد ۱۳۲۹ در محله خانی‌آباد تهران چشم به جهان گشود. وی از دانشجویان ممتاز دانشکده نفت آبادان بود و همکاری فعالی با انجمن اسلامی دانشجویان داشت. پس از فارغ‌التحصیلی، تنها یک سال در پالایشگاه نفت تهران مشغول به کار بود که با خانم بتول برهان اشکوری ازدواج کرد.
به دلیل فعالیت‌های سیاسی علیه رژیم پهلوی، توسط ساواک دستگیر و به یک سال زندان محکوم شد. پس از آزادی، به علت اخراج از شرکت نفت، برای گذران زندگی مدتی در شرکت بوتان مشغول به کار شد؛ اما فشارهای ساواک او را ناچار به استعفا کرد و مدتی با خودروی یکی از دوستانش به کار پرداخت.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، با توجه به سابقه علمی و مدیریتی‌اش، به مدیریت یک کارخانه منصوب شد و همزمان در رشته مدیریت صنعتی در مقطع عالی ادامه تحصیل داد. حدود یازده ماه پس از پیروزی انقلاب، به پیشنهاد نخست‌وزیر وقت، برای تصدی وزارت نفت به مجلس معرفی شد و در سی‌سالگی با رأی قاطع نمایندگان (۱۵۵ رأی موافق، ۳ رأی مخالف و ۱۸ رأی ممتنع) به عنوان وزیر نفت دولت جمهوری اسلامی ایران برگزیده شد.
شهید تندگویان با وجود مقام و مسئولیت خود، همواره ساده‌زیست و مردمی باقی ماند. نقل است که روزی همراه مادرش با زنبیل به خرید رفته بود و در برابر تعجب مردم گفته بود: «مگر وزیر نباید خرید کند؟»
با آغاز جنگ تحمیلی، او بارها به مناطق عملیاتی و مناطق نفت‌خیز جنوب سفر کرد تا ضمن بررسی اوضاع، به نیروهای صنعت نفت روحیه دهد. در یکی از مصاحبه‌هایش در پاسخ به پرسش خبرنگاری که پرسید «در شرایط فعلی نفت مهم‌تر است یا مکتب؟» گفت: «اکنون مکتب مغز جامعه را تشکیل می‌دهد و نفت خونی است که باید در رگ‌های آن جریان داشته باشد. این ثروت ملی باید تنها برای تأمین نیازهای ضروری کشور به کار گرفته شود، نه برای تجمل.»
صبح روز نهم آبان ۱۳۵۹، هنگام عزیمت به پالایشگاه آبادان، در مسیر ماهشهر به آبادان به همراه معاون و جمعی از همراهان خود به اسارت نیروهای بعثی درآمد. از جزئیات دوران اسارت و نحوه شهادت وی اطلاعات دقیقی در دست نیست و تنها خاطرات برخی از همراهانش تا مدت کوتاهی پس از اسارت منتشر شد.
سال‌ها بعد، با وجود آزادی اسرا، از سرنوشت او خبری به دست نیامد و همسرش، خانم بتول برهان اشکوری، همراه چهار فرزندشان چشم‌انتظار بازگشت او ماندند. سرانجام در ۲۹ آذر ۱۳۷۰، پیکر پاک و بی‌جان شهید محمدجواد تندگویان، که در اثر شکنجه‌های شدید در زندان‌های رژیم بعث عراق به شهادت رسیده بود، به میهن بازگردانده شد.
انتهای پیام/