آزادگان، هم در میدان سازندگى کشور باید مورد تکیه قرار گیرند و هم در میدان دفاع از انقلاب.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، رهبر معظم انقلاب در سالهای بعد از جنگ تحمیلی، در
دیدارهایی که با آزادگان سرافراز میهن اسلامی داشتند بیاناتی ایراد فرمودند که در این مجال برخی از آنها بازخوانی میشود.
لحظهلحظه دوران اسارت شما،
صدقه است. لحظهلحظه، صدقه است! آن لحظههاى پررنجى که شما گذراندید، یک سرمایه
شد. یعنى شما به عنوان یک آزاده، یازده سال، دهسال، هشت سال، پنج سال ـ هرچه ـ که
در اسارت بودید، ذخیرهاى از رنجها، برایتان فراهم آورد؛ هم از جنبه فردى، هم از
جنبه اجتماعى و عمومی. (26/5/71)
***
آزادگان، هم در میدان سازندگى کشور
باید مورد تکیه قرار گیرند و هم در میدان دفاع از انقلاب. این، آن چیزى است که شما
به عنوان آزاده و به عنوان یک مسلمان انقلابى، از خودتان باید توقّع داشته باشید.
(26/5/71)
***
مگر مىشود این حادثه را
تشریح کرد؟ مگر رنجهاى لحظه لحظه اسارت را مىشود در کلمات گنجاند، یا با زبان
ادبیّات و هنر تبیین کرد؟ شنیدن، مانند دیدن و لمس کردن نیست. اینها ایستادگى و
مقاومت کردند. شاید در آن لحظهاى که آزادگان عزیز
ما در اردوگاههایى با نگهبانان غلاظ و شداد دشمن روبهرو بودند و ایستادگى مىکردند،
بعضى از آنها امیدى هم به آزادى خودشان نداشتند. شاید در میان آنها کسانى هم
بودند که خسته مىشدند و مىگفتند تا کى؟ اما سنّت الهى این است که «فانّ مع العسر
یسرا، انّ مع العسر یسرا» (29/5/76)
***
سالهاى مجاهدت خاموش و
دشوار آزادگان عزیز ما در اسارتگاههاى عراق از جملهى
مقاطع فراموش نشدنى، تاریخ پرشکوه ما است. لحظه، لحظهى آن روزها و شبهاى فراموش
نشدنى، سرشار از درس و خاطره و افتخار است. (24/5/81) (پیام به کنگره بزرگداشت آزادگان و حجت الاسلام
ابوترابی)
***
آزادگان عزیز مىتوانند با زنده
نگه داشتن آن ذخائر معنوى و آن خاطرههاى پرشکوه، رسالت دینى و انقلابى خود را
همچنان حفظ کنند. (24/5/81)
***
بیاعتنایی به دنیا و اشتیاق به ایثار و
خدمت، عامل اصلی حفظ انسجام و وحدت آزادگان در دوران اسارت است. (25/5/91)
***
آنهایی که به شما میگفتند
تا ابد باید در این زندان بمانید یا میگفتند شما را اعدام خواهیم کرد، خودشان به
زبالهدان تاریخ افتادند، خودشان اعدام شدند، خودشان نابود شدند؛ شما امروز
بحمداللّه در جمهورى اسلامى، سرافراز و با عزت دارید زندگى میکنید؛ این درس است.
(25/5/91)
***
من عقیده دارم و تأکید میکنم
که حتماً ماجراهاى اسارت گفته شود، نوشته شود، به تصویر کشیده شود، کارهاى هنرى
فاخر بر روى آن انجام بگیرد. این معنایش حمایت از یک قشر، دفاع از یک حادثه نیست؛
این معنایش امضاء کردن و محکم و قطعى کردن سند پیروزى ملت ایران است... (25/5/91)