در سالروز ارتحال رهبر کبیر انقلاب اسلامی، آزادگان دوران دفاع مقدس، با حضور در هفتمین عصر خاطره «الماس‌های درخشان»، از روزهایی گفتند که در پشت سیم‌خاردارها، غم فقدان امام، سکوت را شکست و اردوگاه‌ها را به ماتمگاه بدل کرد.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان،
به مناسبت سالگرد رحلت ملکوتی حضرت امام خمینی(ره)، هفتمین برنامه «عصر خاطره الماس‌های درخشان» با حضور جمعی از آزادگان سرافراز دوران دفاع مقدس، توسط مؤسسه پیام آزادگان استان تهران برگزار شد. این برنامه، بازتابی از خاطراتی بود که آزادگان از لحظه دریافت خبر بیماری و ارتحال حضرت امام در اردوگاه‌های مختلف عراقی روایت کردند.
در این مراسم، آزادگان غلامرضا ابوطالبی (رمادی ۶)، وحید اظفرنیام (رمادی ۹)، غلامرضا ادریسی (تکریت ۵)، مرتضی یگانه‌کاری (عنبر ۸)، علی فلاح رسولی (موصل ۱)، علی‌اصغر بلوری‌همدانی (تکریت ۱۲)، محسن نوری‌مقدم (موصل ۲)، رضا ترک (کمپ ۷ رمادی ۲)، ابوالقاسم پیربداغی (رمادی ۱۳)، محمد کرمعلی (موصل ۴) و عباس حسن‌زاده (موصل ۳) حضور یافتند و بخشی از خاطرات مشترک و متفاوت خود را از آن ایام تلخ و ماندگار بیان کردند.
اندوه مشترک، بدون مرز اعتقادی یا جغرافیایی
مضمون مشترک در اغلب این خاطرات، فضای سنگین و غم‌بار اردوگاه‌ها پس از انتشار خبر رحلت امام بود. اسرا با گرایش‌های فکری و خاستگاه‌های گوناگون، در عزایی مشترک، سوگوار رهبری شدند که حضور معنوی‌اش در دورترین نقاط اسارت نیز احساس می‌شد. این همدلی فراگیر و اندوه فراگیر، نمود روشنی از پیوند عمیق عاطفی و اعتقادی آزادگان با بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران بود.
ملاحظه‌ی دشمن یا بیم از خروش اسرا؟
نکته قابل توجهی که از سوی اغلب آزادگان مورد اشاره قرار گرفت، عدم مداخله مستقیم نیروهای بعثی در مناسک سوگواری و ابراز حزن اسرا بود. این وضعیت، به باور آزادگان، نه از سر انسانیت یا همدردی، بلکه نتیجه‌ی بیم و هراس عراقی‌ها از واکنش‌های جمعی، غیرقابل پیش‌بینی و شورانگیز اسرا بود؛ واکنش‌هایی که می‌توانست به سرعت اردوگاه را درگیر تنش کند.
خاطرات هر یک از آزادگان شرکت‌کننده در این برنامه، به‌صورت جداگانه و در قالب روایت‌های کوتاه، در روزهای آینده منتشر خواهد شد.
انتهای پیام/
برای ورود به ویکی آزادگان اینجا کلیک کنید / www.wikiazadegan.com