رژیم صهیونیستی در خواب نمی‌دید که توانایی مواجهه مستقیم با ایران بزرگ را داشته باشد. به همین دلیل، مانند دوران جنگ تحمیلی، به ابزارهایی چون ترور، جاسوسی و نفوذ متوسل شده است.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، خبرنگار موسسه پیام آزادگان: رژیم صهیونیستی طی سال‌های اخیر و به‌ویژه در بستر جنگ ترکیبی و روانی،
بار دیگر نشان داده که توانایی مواجهه مستقیم با جمهوری اسلامی ایران را
ندارد. به همین دلیل، مانند دوران جنگ تحمیلی، به ابزارهایی چون ترور،
جاسوسی، نفوذ، جنگ روانی و استفاده از گروه‌های مزدور مانند منافقین و اکنون مزدوران و اتباع غیرمجاز متوسل شده است. یکی از جدی‌ترین تهدیداتی که امروز با آن مواجه هستیم، نه از مرزها، بلکه
از درون شهرها و توسط افرادی است که با هویت جعلی یا پنهان، اقدام به تولید
تجهیزات انفجاری، پهپادهای کوچک تهاجمی و بمب‌های دستی می‌کنند. بسیاری از این اقدامات، با حمایت و آموزش مستقیم موساد و متأسفانه با اتکا به عناصر
خودفروخته داخلی انجام می‌گیرد.»
این اقدامات معمولاً در بستر شبکه‌ای چندلایه رخ می‌دهد. افراد وابسته با پوشش‌های مختلف در کشور مستقر می‌شوند، با جذب برخی عناصر ساده‌لوح یا معاند، اقدام به تشکیل سلول‌های خرابکاری کرده و سپس با هدایت مستقیم از خارج، به اهداف حیاتی کشور حمله می‌کنند. ما بارها شاهد بوده‌ایم که خسارات ناشی از این نوع عملیات‌ها، به‌مراتب بیشتر از تهاجم نظامی مستقیم است؛ زیرا هدف، نه فقط تخریب فیزیکی، بلکه ایجاد بی‌اعتمادی، تفرقه و ناامنی روانی در جامعه است.
رسانه‌هایی مانند ایران اینترنشنال، دقیقاً در این جنگ ترکیبی نقش خط مقدم را ایفا می‌کنند. این شبکه‌ها تبدیل به بازوی رسانه‌ای موساد شده‌اند. هر اقدام تروریستی که در ایران رخ می‌دهد، بلافاصله با موجی از تبلیغات، توجیه‌سازی و تطهیر عاملان آن در این رسانه‌ها همراه می‌شود. این شبکه‌ها مسئولیت مستقیم در تحریک افکار عمومی، جهت‌دهی روانی به ناآرامی‌ها و پنهان‌سازی چهره واقعی دشمن دارند.
اظهاراتی مانند آنچه نخست‌وزیر رژیم صهیونی، بنیامین نتانیاهو، اخیراً بیان کرده و مدعی شده که “خود را حامی مردم ایران می‌داند”، در واقع توهینی به شعور ملت ایران است. همین رژیمی که با ترور دانشمندان ایرانی، ایجاد ناآرامی داخلی، و سازمان‌دهی عملیات خرابکارانه، مستقیم‌ترین نقش را در ریختن خون شهروندان بی‌گناه ایرانی دارد، امروز در قامت یک دلسوز ظاهر می‌شود؟ این نوع رفتارها، نمونه‌ای کامل از وقاحت سیاسی و فریبکاری رسانه‌ای است که از صهیونیسم برمی‌آید.
ترور نخبگان، دانشمندان و فرماندهان، از جمله اقداماتی است که سابقه آن به
دهه ۶۰ بازمی‌گردد. همان روزها که دشمن برای حذف فیزیکی ستون‌های نظام،
به‌ویژه عناصر مؤمن و انقلابی، برنامه‌ریزی کرد و جنایات بی‌شماری در سطح کشور رقم زد. امروز همان سناریو با ظاهری
جدید در حال اجراست، اما با همان اهداف پیشین: ضربه به توان ملی ایران از
درون.
از منظر امنیت ملی، مسئله نفوذ در
لایه‌های مختلف اجتماعی تهدیدی جدی و راهبردی
است. بسیاری از این نفوذها از سوی اتباع غیرمجاز یا عناصر مزدور وابسته به
بیگانگان صورت گرفته که از خلأهای نظارتی یا ضعف در سیاست‌های کنترلی
سوءاستفاده کرده‌اند. اما در این میان نباید فراموش کرد که ملت ایران در
اکثریت خود مردمی وطن‌دوست، مقاوم و آگاه هستند. وطن‌فروشی در قاموس ایرانی
جایی ندارد و دشمن نمی‌تواند بر بستر مردم برای ایجاد آشوب و فروپاشی حرکت
کند، مگر با تکیه بر اقلیتی مزدور و وابسته که ماهیت‌شان برای
همگان روشن است.
ما بارها تأکید کرده‌ایم که بازگویی آنچه در جنگ تحمیلی و به‌ویژه در
دوران اسارت آزادگان رخ داد، صرفاً یک فعالیت فرهنگی یا تاریخی نیست؛ بلکه
وظیفه‌ای امنیت‌ساز است. دشمن از همان الگویی که در جنگ هشت ساله بهره گرفت
– یعنی فشار از بیرون و تخریب از درون – امروز نیز استفاده می‌کند. اگر آن
تجربه‌ها به نسل جوان منتقل نشود، اگر نسل جدید درک نکند که چه گذشت و چرا
پیروز شدیم، آنگاه ممکن است در مواجهه با همان اتفاقات از نو دنبال راه‌چاره باشد.
انتهای پیام/
برای ورود به ویکی آزادگان اینجا کلیک کنید / www.wikiazadegan.com