هماهنگی و اجرای برنامه‌های جشن یا سوگواری در اردوگاه‌ها برعهده مسئولین و فعالان فرهنگی آسایشگاه بود، و متناسب با امکانات و فضای غالب هر اردوگاه برگزار می‌شد.
به گزارش پ
ایگاه اطلاع رسانی موسسه فرهنگی پیام آزادگان، در سال‌های اسارت، هماهنگی و اجرای برنامه‌های جشن یا سوگواری در اردوگاه‌ها برعهده مسئولین و فعالان فرهنگی آسایشگاه بود، و متناسب با امکانات و فضای غالب هر اردوگاه برگزار می‌شد.
ایام مذهبی و مناسبت‌های دینی همواره فرصتی برای تجلی ایمان، همدلی و مقاومت معنوی میان آزادگان بود. در این ایام، متناسب با امکانات و فضای غالب هر اردوگاه، مراسمی توسط اسرا در مکان‌های مختلف برگزار می‌شد. این برنامه‌ها در اردوگاه‌های ثبت‌نام‌شده تحت نظارت کمیته بین‌المللی صلیب سرخ و همچنین در اردوگاه‌های ثبت‌نام‌نشده ـ که به‌اصطلاح مفقود محسوب می‌شدند ـ با توجه به شرایط و محدودیت‌ها و امکانات متفاوت، شکل و محتوای خاص خود را داشتند.
در سطح مذهبی، این مراسم شامل بزرگداشت مناسبت‌های ولادت پیامبر اعظم (صلّی‌الله‌علیه‌وآله)، روز بعثت آن حضرت، ولادت ائمه اطهار (علیهم‌السلام)، و نیز ولادت حضرت فاطمه زهرا و حضرت زینب (سلام‌الله‌علیهما) بود.
در اردوگاه‌های موصل، تشخیص ایام ولادت‌ها براساس تقویمی انجام می‌گرفت که فعالان فرهنگی اردوگاه با دقت و مراقبت تهیه کرده بودند. بر پایه این تقویم، پیش از فرا رسیدن هر ولادت، برنامه‌هایی متنوع شامل سخنرانی، مقاله، شعر، سرود و نمایش آماده می‌شد و بسته به شرایط اردوگاه، در هر اتاق اجرا می‌گردید. گاه نیز یک برنامه اردوگاهی جامع، در زمان آزادباش و با رعایت نکات امنیتی، برای عموم اسرا در یک مکان مشخص برگزار می‌شد.
این مراسم‌ها علاوه بر ایجاد روحیه معنوی و حفظ انسجام فکری میان اسرا، یادآور پیوند عمیق آنان با ارزش‌های اسلامی و انسانی بود؛ پیوندی که حتی در سخت‌ترین شرایط اسارت، روشنایی ایمان را در دل‌ها زنده نگاه می‌داشت.
انتهای پیام/