پرواز در شب، بدون باند فرود در محلی ناشناخته و در خاک دشمن، دشوارترین و در عین حال، شجاعانه‌ترین اقدام خلبانان هوانیروز در عملیات خیبر بوده است.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، به نقل از ایسنا امیرسرتیپ دوم بازنشسته خلبان رحمان قضات از پیشکسوتان هوانیروز ارتش جمهوری اسلامی ایران روایت می‌کند:اصفهان برای تمرین پرواز شبانه تاکتیکی؛ یعنی بدون استفاده از باند فرودگاه اصفهان، پیش بینی شده بود. خلبانان در دل شب، از منطقه‌ای بلند می‌شدند و در منطقه‌ای نامشخص، فرود می‌آمدند. در نهایت، حدود ۱۰۰ فروند بالگرد برای جابجایی نیروها برای عملیات «خیبر»، در جزیره مجنون آماده شدند. سپس بالگردهای «کبرا» هم وارد عمل شده و با پاتک دشمن، مقابله کردند.
نقش بی‌بدیل هوانیروز در تمامی عملیات‌های دوران دفاع مقدس، بر هیچ کسی پوشیده نیست. هوانیروز تنها نیروی نظامی ایران است که تمامی عملیات‌های محوله را به شکلی کامل و موفقیت آمیز به پایان رسانده و در هر نبرد، از خلبانان زبده در پیشبرد اهداف دفاع مقدس بهره برده است.
اهمیت هوانیروز به حدی بوده که حتی آغازعملیات خیبر، بدون حمایت هوانیروز امکان پذیر نبوده است. طراحی عملیات به صورتی انجام می‌گیرد که ابتدا نیروهای قرارگاه نجف در شب اول عملیات، توسط خلبانان «شنوک»، در جزایر مجنون و در عمق خاک دشمن، «هلی برن» شوند و سپس با پیوستن نیروهای دیگر به آنها، تصرف جاده العماره و بصره صورت گیرد.
تنها اطلاعات موجود درباره منطقه مورد نظر، تصویر مخفیانه ضبط شده توسط رزمندگان بود. پرواز در شب، بدون باند فرود در محلی ناشناخته و در خاک دشمن، دشوارترین و در عین حال، شجاعانه‌ترین اقدام خلبانان هوانیروز در عملیات خیبر بوده است.
آنها پس از ۱۰ شب تمرین در آسمان اصفهان، شبانه و با چراغ خاموش از اصفهان به سوی اهواز پرواز کردند و در فرودگاه اهواز فرود آمدند. فرمانده وقت هوانیروز (سرهنگ جلالی) با انجام اولین دوره شب پرواز، حجت را بر همه خلبانان تمام کرد.
هوانیروز در عملیات خیبر، ۱۲۹۱ ساعت پرواز، بیش از ۱۹هزار و ۴۰۰ رزمنده را هلی‌برن و ۱۷۰ تن تجهیزات و تدارکات را جابجا کرد. همچنین ۱۶۹۱ مجروح را به بیمارستان‌های منطقه رساند. «سروان خلبان (سرلشکر) محمود ترابی‌نژاد» و «سرهنگ دوم فنی علی یتیم زاده» در عملیات خیبر به شهادت رسیدند.
در یکی از پروازها، عدم تعادل پروازی در پرواز شبانه، برای خلبان مشکل ساز شد. متأسفانه یکی از خلبانان شنوک ما در مسیر جفیر به مجنون در زمان بلند شدن، حس پروازی شب را از دست داد، زمین و آسمان را گم کرد. با سر به زمین برخورد کرد و بالگرد متلاشی شد و گروه پروازی ما به شهادت رسیدند. اما بقیه بالگردها وظیفه خود را با موفقیت به پایان رساندند.
تحریم‌های دوران جنگ تحمیلی یکی از موانع پرواز در شب بود. امکانات و تجهیزات شب پروازی نداشتیم. بالگرد شب پرواز تاکتیکی، باید مجهز باشد. خلبان هم باید عینک دید در شب داشته باشد، اما به خاطر تحریم‌های دوران جنگ فاقد این امکانات بودیم.
با توجه به همه کمبودها، خلبانان هوانیروز با شجاعت و جسارت، اولین پرواز شبانه خود را در عملیات خیبر انجام دادند. چون به پایان جنگ امید داشتند. گفته‌ها مبنی بر این بود که اگر موفق به تصرف بصره شویم، صدام پشت میز مذاکره برای صلح خواهد آمد و ایران از موضع قدرت، وارد عمل خواهد شد. حضور خلبانان زبده هوانیروز در خیبر و عشق و علاقه آنها برای انجام وظیفه، تا پایان دوران دفاع مقدس ادامه داشت.
انتهای پیام/