وزارت امور خارجه افغانستان بیانیه کنفرانس ۲ روزه ژنو را منتشر کرد که برای تعیین میزان کمک‌های مالی به این کشور برگزار شده بود.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، کشورها و سازمان‌های حامی مالی دولت
افغانستان در کنفرانس 2 روزه ژنو که به میزبانی مشترک سازمان ملل، فنلاند و
افغانستان برگزار شده بود میزان تعهدات مالی خویش را به افغانستان اعلام
کردند.
این کنفرانس با کاهش 3 میلیارد دلاری سطح کمک‌ها نسبت به گذشته و نیز مشروط بودن ارائه آن پایان یافت.
وزارت امور خارجه افغانستان متن کامل بیانیه کنفرانس ژنو را منتشر کرده است.
متن کامل بیانیه کنفرانس بین‌المللی افغانستان 2020
ژنو23-24 نوامبر 2020
5 آذر 1399
کنفرانس
بین‌المللی افغانستان 2020 با اشتراک 66 کشور و 32 سازمان بین‌المللی در
«قصر ملل» مقر سازمان ملل متحد در ژنو به‌صورت مجازی و ریاست مشترک جمهوری
اسلامی افغانستان، جمهوری فنلاند و سازمان ملل متحد برگزار شد. این کنفرانس
در شرایط فوق‌العاده، در پایان دوره چهارساله دهه تحول و پس از آغاز
مذاکرات صلح افغانستان و هم‌زمان با شیوع فراگیر بیماری کووید-19 برگزار
شد.
در این کنفرانس شرکت‌کنندگان تعهد
درازمدت‌شان را در حمایت از افغانستان برای استفاده از این فرصت تاریخی در
جهت صلح، رفاه و خودبسندگی و به‌منظور ادامه تلاش‌ها در جهت منفعت همگانی
افغان‌ها، تجدید کردند. شرکت‌کنندگان هم‌چنان تعهد کردند که برای بررسی
پیشرفت‌ها و تعهدات، اجلاس مقامات عالی‌رتبه را در سال 2021 و جلسه‌ی وزرا
را در سال 2022 برگزار نمایند.
1- ما،
حکومت جمهوری اسلامی افغانستان (که من‌بعد حکومت افغانستان نامیده می‌شود)
و جامعه جهانی همراه با سایر شرکا تعهد خود را برای ایجاد یک فرآیند
مشارکت جدید در راستای تقویت افغانستان مستقل، متحد، مردم‌سالار و صلح‌آمیز
و قراردادن کشور در مسیر شکوفایی و خودکفایی جهت تأمین منافع همه
افغان‌ها، اعلام می‌کنیم. بر مبنای این همکاری، ما از سند چارچوپ صلح و
توسعه افغانستان (2) و سند چارچوپ مشارکت افغانستان استقبال می‌کنیم و در
چارچوب حساب‌دهی متقابل متعهد می‌شویم تا از تلاش‌های مردم افغانستان برای
دست‌یابی به نتایج ملموس در زمینه‌های برقراری صلح، دولت‌سازی، و ایجاد
بازار حمایت کنیم.
2- ما، تقاضای گسترده و
صادقانه مردم افغانستان را برای رسیدن به صلح پایدار و پایان جنگ اذعان
نموده و می‌پذیریم که صلح پایدار تنها از طریق روند صلح به رهبری و مالکیت
افغان‌ها که حمایت بین‌المللی را به‌همراه داشته باشد محتمل است. ما خواهان
حمایت همه‌جانبه و جدی همه جوانب به هدف رسیدن به صلح و ثبات پایدار در
افغانستان هستیم.
3- با توسل به قطعنامه
شماره 2513 شورای امنیت سازمان ملل؛ ما از آغاز مذاکرات صلح افغانستان در
12 سپتامبر 2020 به هدف رسیدن به یک راه حل سیاسی دایمی و جامع استقبال
می‌کنیم. ما هم‌چنان از تلاش‌های تمامی شرکای بین‌المللی و منطقه‌ای
افغانستان، حکومت افغانستان و همه فعالان افغان شامل تیم‌های مذاکراتی در
راستای تسهیل مذاکرات صلح افغانستان استقبال می‌کنیم. ما تاکید می‌داریم که
پیشرفت‌های مهم در مذاکرات صلح بر اساس قطعنامه شماره 2513 شورای امنیت
سازمان ملل یک عامل کلیدی برای اخراج (افراد) از فهرست سیاه قطعنامه 1988-
(2011سال) شورای امنیت به شمار می‌رود.
4-
ما، خواستار یک روند صلح جامع و معنادار با مشارکت زنان، جوانان و
گروه‌های نژادی، مذهبی و سایر اقلیت‌ها هستیم. ما تأیید می‌کنیم که هرگونه
توافق سیاسی باید از حقوق همه افغان‌ها از جمله زنان، جوانان و اقلیت‌ها
پاسداری کند. هم‌چنان باید به آرزوهای دیرینه افغان‌ها برای دست‌یابی به
صلح و رفاه پایدار احترام بگذارد و مطالبات همیشگی افغان‌ها را برای حفظ
دستاوردها در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و توسعه‌ای که از سال 2001
تا کنون به دست آمده‌اند، به‌شمول پایبندی به حاکمیت قانون، احترام به
تعهدات بین‌المللی افغانستان، و تقویت حکومت‌داری همه‌شمول و پاسخگو، مد
نظر داشته باشد.
5- ما، بر اهمیت
تلاش‌های دولت افغانستان، که جامعه جهانی نیز از آن حمایت می‌کند،
به‌منظور ایجاد افغانستان واحد، مستقل، صلح‌آمیز و دموکراتیک تاکید
می‌کنیم. در این روند، ما نقش معنادار جامعه مدنی، به‌شمول رسانه‌های مستقل
را حایز اهمیت می‌دانیم. ضمن احترام به حق تصمیم‌گیری مستقلانه مردم
افغانستان در مورد ماهیت راه حل سیاسی آینده، تاکید می‌کنیم که نتیجه کار،
آن‌گونه که در پاراگراف 4 ذکر شده، در شکل‌گیری حمایت و کمک آینده
بین‌المللی نقش اساسی دارد.
6 – ما،
تاکید می‌کنیم که کمک‌های توسعه‌ای جامعه جهانی و همکاری‌های جنوب با جنوب
برای توسعه اقتصادی و اجتماعی افغانستان اهمیت به‌سزایی دارند. ما از جامعه
جهانی می‌خواهیم تا به حمایت مالی خویش از افغانستان به هدف کمک به مردم
افغانستان برای رسیدن به صلح، بازسازی و توسعه در آینده نزدیک ادامه دهند.
7-
ما، می‌پذیریم که امنیت و ثبات برای توسعه پایدار حیاتی است. ما عمیقاً
نگران تداوم سطح بالای خشونت و شرایط امنیتی در افغانستان، به خصوص شمار
تلفات ملکی هستیم؛ و خواستار برقراری آتش‌بس فوری و فراگیر و احترام کامل
به قوانین بشردوستانه بین‌المللی می‌باشیم.
8-
ما، هم‌چنین از تهدید تروریسم برای افغانستان و منطقه عمیقاً نگران بوده و
از ادامه حضور داعش، القاعده و سایر سازمان‌های تروریستی بین‌المللی و
گروه‌های وابسته به آن‌ها در افغانستان به صورت جدی ابراز نگرانی می‌کنیم.
ما هرگونه فعالیت‌ها و حملات هراس‌افگنانه را با شدیدترین الفاظ محکوم
نموده و بر اهمیت این موضوع تاکید می‌کنیم که قلمرو افغانستان نباید از سوی
داعش، القاعده یا سایر گروه‌های تروریستی بین‌المللی برای تهدید یا حمله
علیه سایر کشورها استفاده شود؛ و طالبان یا هر نهاد، گروه و فرد دیگر
افغان، نباید از تروریست‌های فعال در قلمرو کشورهای دیگر حمایت کنند.
9.-
ما بر اهمیت حمایت از دولت افغانستان در ایجاد و ارتقای ظرفیت‌ها، به ویژه
ظرفیت پروری نیروهای دفاعی و امنیتی افغانستان به‌شمول پولیس ملی این
کشور، به‌منظور تأمین امنیت و مبارزه با تروریسم، تأکید می‌کنیم.
10-
ما بر نقش مهم و تعهد درازمدت سازمان ملل متحد در تقویت صلح و ثبات در
افغانستان تاکید نموده و از تلاش‌های جاری دفتر معاونت سازمان ملل متحد در
افغانستان در اجرای وظایف آن استقبال مینماییم.
11-
با روحیه مسوولیت‌پذیری متقابل، بر اهمیت اقدامات دولت افغانستان و تعهد
جامعه جهانی برای حمایت از تلاش‌های دولت در انجام تعهدات خود در راستای
بهبود حکومت‌داری و حاکمیت قانون به‌شمول عدالت انتقالی از حیث یکی از
مؤلفه‌های اساسی روند صلح جاری، مصرف بودجه و مبارزه با فساد در سراسر
کشور تأکید مینماییم.
12- ما، بر اهمیت
همکاری‌های منطقه‌ای با هدف گسترش ثبات و صلح و هم‌چنین کمک به افغانستان
در استفاده از موقعیت منحصر به فرد ژیوپولتیکی و جغرافیایی آن، به عنوان پل
زمینی برای رُشد و ارتقای همکاری و اتصال منطقه‌ای بر مبنای مشارکت و
هم‌گرایی، و نیز بر تداوم گفت‌وگوها و همکاری‌ها به منظور تقویت اهداف
مشترک توسعه اقتصادی در منطقه، تاکید می‌کنیم.
13-
ما، نگرانی عمیق خویش را در مورد کشت، تولید، تجارت و قاچاق مواد مخدر در
افغانستان که تهدید جدی را متوجه صلح و ثبات منطقه و فراتر از آن می‌سازد،
ابراز می‌داریم و از دولت افغانستان و جامعه بین‌المللی می‌خواهیم تا تلاش
خویش را برای مبارزه علیه این تهدید، از طریق همکاری بین‌المللی، منطقه‌ای و
درون منطقه‌ای افزایش دهند.
14- ما،
توسعه اقتصادی افغانستان را که با حمایت جامعه جهانی به‌ویژه از طریق صندوق
اعتباری بازسازی افغانستان (ARTF) در سال‌های پسین به‌دست آمده است، تأیید
می‌کنیم. هم‌چنین نقش اساسی سکتور خصوصی، درآمدزایی و فضای مناسب برای
سرمایه‌گذاری را که شامل مشارکت زنان نیز می‌شود، حایزاهمیت می‌دانیم. ما
بر ضرورت تجدید قوا در اجرای اصلاحات اقتصادی تأکید کرده و متعهد می‌شویم
که پشتیبانی و کمک طولانی‌مدت خود را به مردم افغانستان در دست‌یابی به
اهداف توسعه پایدار تجدید کنیم.
15- ما
از جوانب ذیدخل می‌خواهیم تا در راستای تسهیل بازگشت داوطلبانه،
آبرومندانه، مصون، و دوامدار مهاجران افغان و ادغام و احیای مجدد آن‌ها از
نزدیک همکاری نمایند و از کشورهای منطقه، خصوصاً پاکستان و جمهوری اسلامی
ایران، که به میزبانی‌شان از مهاجران افغان کماکان ادامه می‌دهند، قدردانی
می‌کنیم.
16- ما هم‌چنین از دولت
افغانستان، همکاران بین‌المللی و کشورهای همسایه می‌خواهیم تا از طریق
تقویت همکاری‌ها و با توسل به اقدامات مشترک علیه شبکه‌های قاچاق انسان و
قاچاق مهاجران، از مهاجرت‌های بی‌رویه جلوگیری کنند.
17-
ما به ضرورت ادامه کمک‌های بشردوستانه در آینده قابل پیش‌بینی واقف هستیم و
از همین رو خواهان تضمین دست‌رسی (و فعالیت‌آزادنه) دست‌اندرکاران
فعالیت‌های بشری با رعایت اصول بشردوستانه، در سراسر کشور می‌باشیم.
18-
ما، به چالش‌های بنیادین ناشی از ویروس کووید-19 و تغییرات اقلیمی و اثرات
آن بر افغانستان و سلامتی شهروندان آن، به ویژه زنان، اذعان داریم و
آماده‌گی دوامدار خویش را برای حمایت از مردم افغانستان در راستای احیای
اجتماعی، اقتصادی و محیطی اعلام می‌داریم.
19-
ما آرزومند برگزاری جلسه مقامات ارشد در سال 2021 و جلسه دو سال بعد وزرا
در سال 2022 به منظور بررسی پیش‌رفت افغانستان با توجه به ختم دهه تحول
خواهیم بود.
24 نوامبر 2020، قصر ملل، ژنو