بازدید مسئولان رسمی، دیپلمات‌ها و فعالان فرهنگی از غرفه پیام آزادگان، گواه اهتمامی است که فراتر از ثبت تاریخ اسارت، به ترویج گفتمان مقاومت و هویت فرهنگی معاصر معطوف است.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان،
نمایشگاه بین‌المللی کتاب، هر سال میزبان صدها غرفه است؛ اما همه غرفه‌ها یک‌جور نیستند. برخی در سکوت، تنها کتاب می‌فروشند. برخی دیگر، چیزی فراتر از کالا عرضه می‌کنند: تجربه، تاریخ، و گاه حقیقت.
غرفه انتشارات پیام آزادگان، از جنس دوم است. جایی که روایت‌هایی کم‌شنیده‌شده از دوران اسارت، در قالب کتاب‌هایی مستند و گاه داستانی، در برابر فراموشی ایستاده‌اند. آن‌چه در این غرفه عرضه می‌شود، محصول حافظه است؛ حافظه‌ای که اگر نوشته نمی‌شد، خاموش می‌ماند.
بازدید سعید اوحدی، معاون رئیس‌جمهور و رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران، سردار آزادی، رئیس سازمان حفظ و نشر آثار دفاع مقدس سپاه و بسیج از این غرفه و ایستادن آن‌ها در مقابل قفسه‌های خاطره، و گفت‌وگو درباره آن‌چه این انتشارات منتشر کرده، تأکیدی بود بر اینکه این بخش از ادبیات مقاومت، جایگاه خود را در میان دغدغه‌های فرهنگی نهادهای رسمی باز یافته است.
اما غرفه پیام آزادگان، تنها محل تلاقی مسئولان نبود. در روزهای مختلف نمایشگاه، دانشجویانی از ملیت‌های گوناگون، به‌ویژه از کشورهای منطقه و جهان اسلام، با کنجکاوی و پرسش، به سراغ کتاب‌هایی آمدند که از اردوگاه‌های عراقی روایت می‌کردند. نگاه متعجب آنان هنگام ورق‌زدن سرگذشت‌هایی از رنج و عزت خود یادآور این نکته بود که ادبیات اسارت، محدود به مخاطب داخلی نیست؛ می‌تواند زبان مشترکی برای درک کرامت انسانی در سراسر جهان باشد.
همچنین برخی چهره‌های فرهنگی و نویسندگان مطرح نیز با حضور در این غرفه، بر ضرورت توجه به ادبیات مقاومت در ساحت داستان و مستند تأکید کردند. دیدارهایی که کمتر رسانه‌ای شد، اما در عمل، نشانه‌ای از دغدغه مشترک میان نویسنده و شاهد بود: روایت حقیقت، بی‌تسلیم در برابر فراموشی.
رسانه ملی نیز بی‌تفاوت نگذشت. دوربین شبکه یک مدتی در این غرفه توقف کرد. اینکه آیا آن تصاویر به گزارش تبدیل می‌شوند یا نه، مهم است، اما مهم‌تر این است که هنوز می‌توان امید داشت: به پیوند میان روایت و رسانه.
در فضای امروز، آن‌چه پیام آزادگان می‌کوشد حفظ کند، فقط خاطره نیست؛ نوعی مواجهه با رنج است که اگر درست خوانده شود، فهم امروز ما از واژه‌هایی چون ایثار، وطن و انسان را دگرگون خواهد کرد.
نمایشگاه کتاب تمام شد. اما پرسش باقی‌ست: آیا بازدید از این غرفه، به تصمیمی برای حمایت پایدار از این جریان خواهد انجامید؟ آیا کتاب‌ها، به گفت‌وگوهای تازه‌ای در رسانه‌ها، دانشگاه‌ها، و فضای عمومی راه خواهند یافت؟
اگر نه، این بازدیدها فقط ثبت در قاب دوربین خواهند ماند؛ نه در حافظه جمعی.
انتهای پیام/
برای ورود به ویکی آزادگان اینجا کلیک کنید / www.wikiazadegan.com