در جمع آزادگان، تنها او بود که لباس اسارت بر تن نداشت، نه از روی انتخاب، بلکه چون هرگز نداشته است. یزدی‌پناه یکی از ده‌ها اسیری بود که رژیم بعث به‌کلی از چشم نهادهای بین‌المللی پنهان کرد.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، سرهنگ محمدرضا یزدی‌پناه، یکی از آزادگان دوران دفاع مقدس، از جمله اسیرانی بود که به‌دلیل نگهداری در اردوگاه‌های مخفی رژیم بعث عراق، هیچ‌گاه در فهرست‌های رسمی صلیب سرخ ثبت نشد. او بیش از ده سال از دوران اسارت خود را در سلول انفرادی گذراند، بی‌آنکه اطلاعی از وضعیتش به خانواده‌اش برسد.
یزدی‌پناه پس از آزادی، زمانی که به ایران بازگشت، تازه متوجه شد که دیگر اسرا در اردوگاه‌ها لباس مخصوصی بر تن داشتند؛ در حالی که او حتی از این حداقل امکانات نیز محروم بود و ناچار بود با پتو بدن خود را بپوشاند.
در نشستی خبری با حضور جمعی از آزادگان، بیشتر حاضران لباس‌های مخصوص دوران اسارت به تن داشتند. وقتی از محمدرضا یزدی‌پناه پرسیده شد چرا او چنین لباسی بر تن ندارد، با آرامش گفت: «من در تمام مدت اسارت، حتی یک لباس نداشتم.»
در تمام سال‌های بی‌خبری، همسرش در شهرهای مختلف به دنبال یافتن نشانی از او بود. نگهداری مخفیانه اسرا توسط نیروهای عراقی، از جمله تخلفات آشکار در برابر قوانین بین‌المللی بود؛ تخلفاتی که در مواردی نیز با چشم‌پوشی یا سکوت نهادهای مسئول مانند صلیب سرخ همراه شد.
انتهای پیام/
برای ورود به ویکی آزادگان اینجا کلیک کنید / www.wikiazadegan.com