بیش از ۳ هزار نامه و عکس از دوران اسارت آزادگان در هلال احمر موجود است که به گفته مسئولین آن هنوز به مقصد نرسیده و در بایگانی باقی مانده است.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، استان خراسان رضوی، تصور حال خانوادهای که سالها در بیخبری از عزیزشان به سر بردهاند، بسیار دشوار است. خانوادههایی که با امید یافتن نشانی از فرزند، همسر یا پدر خود، همه جا را جستجو کردهاند اما هیچ خبری از او نیافتهاند. این بیخبری جانکاه، چه بر سر والدین، همسران و فرزندان آزادگان آورده است؛ تا جایی که بسیاری از والدین از داغ دوری جگرگوشههایشان جان باخته و برخی نیز از غم بیخبری به دیدار حق شتافتهاند.
در این میان، زنانی که همسران خود را شهید میپنداشتند، زندگی جدیدی آغاز کردهاند و فرزندانی که هیچ خاطرهای از پدرشان ندارند، تنها نام و خاطرات او را از زبان مادرانشان شنیدهاند. حال، تصور کنید که در این بیخبری مطلق، مامور جمعیت هلال احمر ناگهان نامهای از عزیزشان به دستشان میرساند. هیجانی که با دریافت این نامه به وجود میآید، شاید بتواند به زیبایی لحظهای باشد که یعقوب، پس از سالها دوری و نابینایی، از یوسفش خبری دریافت میکند.
هنوز بسیاری از فعالیتها و اقدامات انجامشده در حوزههای کمتر شناختهشده دفاع مقدس در گمنامی باقی مانده است. موضوعی مانند نامهها و نامهرسانی که در شرایط عادی امری طبیعی و روزمره به نظر میرسد، در دنیای آزادگان از چنان اهمیتی برخوردار است که تحویل یک نامه به خانواده یک آزاده، معجزهای برای آنها محسوب میشود.
روز شنبه، ۷ مهرماه، آقای سروش، مشاور امور ایثارگران جمعیت هلال احمر خراسان رضوی، مهمان موسسه فرهنگی پیام آزادگان بود. در این نشست، خاطرات دوران اسارت و نامههای آزادگان مجدداً زنده شد. آقای عرفانی، نماینده موسسه پیام آزادگان در این استان، به دغدغه همیشگی موسسه در خصوص بازخوانی رازهای پیدا و پنهان نامههای دوران اسارت اشاره کرد. او بر لزوم تلاش مشترک دو نهاد برای خارج کردن این نامهها از بایگانی خاطرات و اسناد تاکید کرد تا این بخش مهم از تاریخ دوران اسارت، به درستی حفظ و بهرهبرداری شود.
در ادامه، آقای سروش به نمایندگی از جمعیت هلال احمر، اعلام کرد که بیش از ۳ هزار نامه و عکس از دوران اسارت آزادگان به مقصد نرسیده و در بایگانی باقی مانده است. او همچنین آمادگی این جمعیت را برای همکاری با موسسه پیام آزادگان اعلام کرد. هدف این همکاری، شناسایی و تحویل این نامهها به صاحبانشان و نیز استفاده از آنها برای تولید مستندها و رسانههای نوشتاری است. همچنین اقدامات مشترکی برای اطلاعرسانی و بهرهبرداری از این اسناد ارزشمند برنامهریزی خواهد شد.
این نامهها، میراثی از دوران اسارت آزادگان هستند که میتوانند به عنوان بخشی از تاریخ معاصر کشور، برای آیندگان حفظ و مستندسازی شوند.
انتهای پیام/
برای ورود به ویکی آزادگان اینجا کلیک کنید / www.wikiazadegan.com