در برنامه تلویزیونی «برمودا» شبکه نسیم، ناخدا یکم نیروی دریایی ارتش، آقای هوشنگ صمدی، اظهاراتی به زبان آورد که تحقیر هزاران آزاده سرافراز ایران اسلامی بود.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان،
یادداشت خبرنگار؛ در برنامه تلویزیونی «برمودا» شبکه نسیم، ناخدا یکم نیروی دریایی ارتش، آقای هوشنگ صمدی، اظهاراتی به زبان آورد که اگرچه با چاشنی ادعای شجاعت و مقاومت همراه بود، اما در ذات خود نه‌تنها تحقیر هزاران آزاده سرافراز ایران اسلامی بود، بلکه نمایانگر نگاهی خشن، سطحی، غیرواقع‌بینانه و ضدانسانی به مفهومی عمیق و پیچیده چون «اسارت» بود.
ابتدا این ویدیو را ببینید و سپس ادامه یادداشت را بخوانید.
او گفت:
«به نیروهایم گفتم کلاه‌سبز نباید اسیر شود... یک گلوله را برای خودت نگه‌دار... اگر دشمن محاصره‌ات کرد و هیچ کاری از دستت برنیامد، آن گلوله را بگذار در خزانه تفنگ و با شست پا بگذار زیر گلویت و بگو خداحافظ زندگی با ذلت... من زندگی با عزت را دوست دارم.»
این سخنان، در ظاهر پرشور و حماسی‌اند، اما با اندکی تعمق، جز ترویج خودکشی و تحقیر مقام انسانیِ اسیر در جنگ، چیزی در آن یافت نمی‌شود.
فشنگی برای خودکشی؟
تحقیر جایگاه انسان، حتی در شرایط سخت جنگی، نه افتخار است و نه مقاومت. فرمانده‌ای که پیش از آغاز نبرد، فشنگی را نه برای دفاع، بلکه برای خودکشی در جیب سرباز می‌گذارد، در واقع سرباز را به میدان مرگ می‌فرستد نه میدان جنگ. آیا این توصیه یک فرمانده جنگ‌دیده است یا فرمان مرگِ خاموشی که بوی ناامیدی و خشونت دارد؟
از منظر دینی: آیا اسلام، فرمان به خودکشی می‌دهد؟
بر اساس تصریح آیات قرآن و فتاوای همه مراجع تقلید شیعه، خودکشی حرام قطعی است؛ حتی در میدان نبرد. هیچ موقعیتی، حتی اسارت در دست دشمن، مجوز شرعی برای کشتن نفس محترمه نمی‌دهد. پیامبر(ص) می‌فرمایند:
«من قتل نفسه بشیء عُذّب به یوم القیامة.»
«کسی که خودش را بکشد، در روز قیامت با همان وسیله عذاب می‌شود.»
کدام عزتی بالاتر از آن است که در چنگ دشمن، ایمان، صبر، ایستادگی و حفظ اسرار نظامی را سرلوحه خود قرار دهی؟ آنچه آزادگان ما کردند، همدلی با خون شهدا بود، نه فرار از دردِ زنده ماندن.
چرا تحقیر انسان؟
سربازی که اسیر می‌شود، نه ترسوست و نه شکست‌خورده. او انسانی است که در شرایطی فراتر از اراده فردی‌اش، به اسارت درآمده، اما همچنان شرافت، آگاهی و مقاومت در درون او زنده است. این را می‌توان در چهره و رفتار هزاران آزاده ایرانی دید که سال‌ها زیر شکنجه دشمن تاب آوردند، لب نگشودند و خاک وطن را نفروختند.
در اردوگاه‌هایی چون رمادیه، موصل و تکریت آزادگان سرافرازی بودند که در برابر شکنجه، توهین، تحقیر، اهانت به امام و انقلاب، و تعرض به ناموس ملت ایستادند. بسیاری از آنان تنها به جرم دفاع از نام وطن و حضرت امام خمینی(ره)، در غربت به شهادت رسیدند. بی‌مزار، بی‌پرچم، اما با عزت.
تو زرد از آب درآمد؟!
صمدی در ادامه گفت:
«فقط دو نفر اسیر دادم. یکی را خودم دیدم که چاره‌ای نداشت. یکی دیگر تو زرد از آب درآمد... خودش را تسلیم کرد.»
در ادبیات سالم نظامی، هیچ فرمانده‌ای حق ندارد در ملأ عام، سرباز سابق خود را «تو زرد» بخواند. این، نه تحلیل نظامی است، نه قضاوت مسئولانه؛ بلکه صرفاً نوعی نامردی زبانی است. آیا آن که به اسارت درآمد، در دادگاه تاریخ محاکمه شده؟ آیا صدای او را شنیده‌اید؟ چنین زبان تحقیرآمیزی، تنها به خشونت روانی علیه هزاران آزاده وطن دامن می‌زند، بی‌آنکه هیچ فهمی از واقعیت اسارت در میدان‌های نبرد داشته باشد.
فرماندهان دلسوز، سرباز را برای نجات، نه برای مرگ، آماده می‌کنند
در جنگ، فرمانده‌ای موفق است که نیروهایش را برای بقا، پایداری، و حفظ روحیه آموزش دهد. فرمان خودکشی، نه تاکتیک نظامی است، نه فرهنگ دفاع مقدس. این آموزه بیشتر شبیه آموزه‌های ارتش‌های شکست‌خورده‌ای مانند ارتش نازی‌ها یا کامیکازه‌های ژاپنی است که از سر استیصال، خود را به کام مرگ می‌فرستادند.
آزادگان بزرگی چون حجت‌الاسلام سید علی‌اکبر ابوترابی و ده‌ها تن از نخبگان دفاع مقدس، سال‌ها در اسارت، به‌جای ترویج مرگ، چراغ امید و پایداری را زنده نگاه داشتند. آنان، نه تنها خود را نباختند، بلکه به دیگران آموختند چگونه می‌توان در زنجیر هم آزاد بود.
شرافت در ماندن است، نه در مردن بی‌دلیل
اگر هزاران آزاده ایرانی به توصیه جناب ناخدا عمل می‌کردند و به‌جای ایستادگی، خود را می‌کشتند، امروز بخش مهمی از تاریخ مقاومت ملت ایران خاموش بود. آیا بهتر نبود به‌جای «گلوله در جیب»، درس صبر، مقاومت و پایداری به سرباز می‌دادند؟ آنچه رزمنده را سرافراز می‌کند، زنده ماندن با شرف است، نه مردن با شعار.
رهبر معظم انقلاب فرموده‌اند:
«آزادگان فرزندان خوب و شجاع و سربلند این کشور و اسلام هستند.»
چه توهینی بالاتر از آن‌که این سندهای زنده عزت را، با یک جمله بی‌ملاحظه، تحقیر کنیم؟!
ما به احترام همه شهدا سر تعظیم فرود می‌آوریم. اما راه شهدا از راه خودکشی جداست. اسارت، بخشی از سرنوشت جنگ است، نه ننگ آن. آزادگان ما نه تنها خود را نباختند، که در کوره‌های شکنجه، ایمان و وطن‌دوستی‌شان را آبدیده کردند.
آقای صمدی! آن گلوله‌ای که فرمودید، مال خودشان نبود، مال دشمن بود که با کشتن آن‌ها، راحت‌تر می‌خواست پیروز شود. آزادگان ما، گلوله را خرج دشمن کردند، نه خودشان.
سخنی با عوامل شبکه نسیم و برنامه «برمودا»
پخش سخنان ناخدا هوشنگ صمدی در برنامه «برمودا» از شبکه نسیم، برخلاف اصول حرفه‌ای رسانه و در تعارض با ارزش‌های انسانی، دینی و دفاع مقدس بود. این اظهارات، شأن و جایگاه آزادگان سرافراز را که سال‌ها در اردوگاه‌های دشمن، از هویت، دین، انقلاب و حیثیت ملی دفاع کردند، نادیده گرفت و موجب رنجش جامعه آزادگان شد.
رسانه ملی موظف است در موضوعات حساس تاریخی از جمله اسارت و مقاومت، به‌جای تریبون دادن به دیدگاه‌های غیرکارشناسی و تک‌سویه، از روایت مستند، ملی و مورد وفاق بهره گیرد. انتظار می‌رود شبکه نسیم با بازنگری در سیاست‌های محتوایی این برنامه، نسبت به ترمیم این خطا و احترام به مقام آزادگان اقدام لازم را به‌عمل آورد.
انتهای پیام/
برای ورود به ویکی آزادگان اینجا کلیک کنید / www.wikiazadegan.com