در نشست نقد و بررسی کتاب «روزگاری اردوگاه رمادی ۱۳»، دکتر جواد کامور بخشایش با تأکید بر جامعیت و مستند بودن اثر، آن را در حد یک دایره‌المعارف دانست و گفت که این کتاب تصویری کامل از اردوگاه رمادی ۱۳ ارائه می‌دهد.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، کتاب «روزگاری اردوگاه رمادی ۱۳» نخستین جلد از مجموعه مرجع «روزگاری اردوگاه» است. مجموعه‌ای که با هدف روایت مستند و دقیق از زندگی و خاطرات آزادگان ایرانی در اردوگاه‌های مختلف رژیم بعث عراق تدوین شده است. این اثر تازه از انتشارات موسسه پیام آزادگان روز یکشنبه 26 مرداد همزمان با سالروز ورود آزادگان به میهن با حضور منتقدان و نویسنده کتاب نقد و بررسی شد. یکی از منتقدان حاضر در این نشست دکتر جواد کاموربخشایش بود که این کتاب را از زوایای مختلف مورد بررسی قرار داد.
دکتر جواد کامور بخشایش در ابتدا ضمن تبریک به موسسه پیام آزادگان برای انتشار این اثر گفت: «کتاب روزگاری اردوگاه رمادی ۱۳ به دوره خاصی از اسارت در سال‌های ۱۳۶۷ تا ۱۳۶۹ می‌پردازد. این اردوگاه در سال ۱۳۶۷ تاسیس شد و تا پایان سال ۱۳۶۹ فعالیت داشت. من بحث خود را با دو محور آغاز می‌کنم؛ نخست پژوهش که فرایندی است از مجهول به معلوم و دوم روایت، که واقعیتی را نقل می‌کند و ما لحظه به لحظه با آن درگیر هستیم.»
وی در ادامه به اهمیت رابطه بین پژوهش و روایت اشاره کرد و گفت: «از این روایت‌ها مستندات، فیلم‌ها و مجسمه‌ها ساخته می‌شوند. ما برای شناخت آنچه می‌خواهیم بدانیم روایت می‌گوییم. بحث این است که کتاب و پژوهش با چه سازو کاری حرکت می‌کند و روایت‌گویی آن چه مقدار به پژوهش کمک می‌کند.»
کامور بخشایش با تأکید بر ضرورت کار پژوهشی افزود: «کار پژوهش، کاری زمان‌بر و دقیق است و هرکسی سراغ آن نمی‌رود، اما یک ضرورت است. اگر روایت‌ها با روش‌های خارجی تطبیق داده شوند، سراسر تناقض آشکار می‌شود. چندین سال از جنگ و بازگشت آزادگان گذشته است، اما ما تا کی باید به روایت‌هایی که بخشی از واقعیت را به مقتضای شرایط نقل می‌کنند، بسنده کنیم؟ روایت پژوهی در دنیا یک دانش است که نیازمند کار جدی است.»
او به اهمیت مرجع بودن کتاب اشاره کرد: «اگر کتابی در این حوزه پذیرفته شود، به مرجعی برای نوشتن دیگر آثاری که از روی آن نوشته می‌شوند تبدیل خواهد شد و باید یک متر و تراز مشخص برای این زمینه کشیده شود.»
در ادامه، کامور بخشایش درباره روش پژوهش و اهمیت تاریخ‌نگاری ترکیبی گفت: «تاریخ‌نگاری ترکیبی بسیار مهم است و نباید محقق را دچار سوگیری کرد. این‌گونه کتاب‌ها بلافاصله باید ترجمه شوند تا مظلومیت آزادگان معرفی شود.»
وی با اشاره به شیوه روایت‌پردازی کتاب بیان کرد: «اتفاق خوبی که در این کتاب افتاده، بیان خشک روایت نیست و با ترکیبی که در آن استفاده شده، مخاطب را جذب می‌کند. امیدوارم دیگر کتاب‌های این مجموعه نیز به همین شیوه خلق شده باشند. بعد از تولید بیش از چندهزار عنوان، نیاز داریم به حوزه روایت پژوهی وارد شویم و جلوی تناقض‌گویی‌ها گرفته شود.»
کامور بخشایش درباره ارجاع‌دهی در کتاب گفت: «روش ارجاع‌دهی در کتاب‌های پژوهشی روش مشخصی دارد، اما در این کتاب دیده نمی‌شود. شما منبع پژوهش هستید اما به سایت ارجاع داده‌اید.»
وی به قیاس‌های انجام‌شده در کتاب نیز اشاره کرد: «در کتاب قیاس‌هایی با اردوگاه‌های خارجی صورت گرفته، اما این اردوگاه‌ها و سبک زندگی آنها قابل مقایسه با اردوگاه رمادی ۱۳ نیستند. نباید در این بخش مقایسه انجام شود، زیرا ممکن است به تکرار‌گویی و برداشت نادرست منجر شود. کلمه «اردوگاه رمادی ۱۳» بسیار تکرار شده و جابه‌جایی روایت نیز باید در نظر گرفته شود.»
در پایان، کامور بخشایش تأکید کرد: «موسسه پیام آزادگان با تولید منابع پژوهشی کار بسیار مهمی انجام داده است. نقدهای مطرح‌شده نقدهای سازنده‌ای هستند تا کتاب‌های ارزشمند تولید شوند و بتوان از آنها دفاع کرد. کتاب حاضر در حد یک دایره‌المعارف درباره اردوگاه ۱۳ اطلاعات ارائه می‌دهد و کمک بزرگی به ترمیم و بازسازی حافظه تاریخی آزادگان می‌کند.»
وی همچنین پیشنهاد کرد: «اگر امکان تحقیقات خارج از ایران فراهم شود و اسنادی از منابع خارجی مثل صلیب سرخ به دست آید که بتوان با آنها ارتباط گرفت، کار بسیار بزرگی انجام خواهد شد. در کتاب «خاکی آسمانی» این کار انجام شده بود و خوب می‌شد در این کتاب نیز پیگیری می‌شد.»
انتهای پیام/
برای ورود به ویکی آزادگان اینجا کلیک کنید / www.wikiazadegan.com