عسگر روح‌نواز، رئیس کمیته بهداشت و درمان کمیسیون تبادل اسرا گفت: «برای بازگشت اسرای عراقی، لباس کامل و هدایا برای خانواده‌ها و حتی عروسک برای فرزندانشان تهیه شد. این اقدام نشانه احترام ما به اسیران جنگی بود.»
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، نشست روایت ناگفته‌های روزهای نخست تبادل اسرا به مناسبت سالروز ورود آزادگان سرافراز به میهن، با همت مؤسسه پیام آزادگان و با مشارکت مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس به میزبانی موزه ملی دفاع مقدس برگزار شد. این نشست با حضور مسئولان وقت کمیسیون
تبادل اسرا، جمعی از آزادگان سرافراز و پژوهشگران حوزه دفاع مقدس همراه
بود.
در بخشی از این نشست عسگر روح‌نواز، رئیس کمیته بهداشت و درمان کمیسیون تبادل اسرا، در سخنانی جامع به دشواری‌ها و پیچیدگی‌های نگهداری اسرای عراقی و فرایند تبادل آن‌ها اشاره کرد. وی با تشریح تجربه‌های خود از دوران اسیری و حضور مستمر در اردوگاه‌ها، بر اهمیت شناخت دقیق اسرا و مدیریت صحیح فرایند تبادل تأکید کرد.
روح‌نواز توضیح داد که در اردوگاه‌های ایران برای اسرای عراقی سه دسته اسیر وجود داشت: «اسیر تواب، اسیر بی‌طرف و اسیر بعثی». وی افزود: «برای حفظ امنیت و جلوگیری از سوءاستفاده بعثی‌ها، لازم بود این گروه‌ها تفکیک شوند تا اسرای بعثی زودتر از دیگر اسرا به عراق نروند و تبادل نشوند. زیرا ممکن بود برای دیگر اسرای عراقی و روند تبادل اختلال ایجاد کنند و اطلاعات اسرای تواب عراقی را به مسئولان بعثی منتقل کنند.»
وی با اشاره به نحوه اجرای تبادل گفت: «در فاصله یک ماه، ۳۷۹۰۳ نفر از طریق مسیرهای هوایی و زمینی مبادله شدند و هر روز حدود هزار نفر اسیر باید تحویل داده می‌شد. این فرایند نیازمند برنامه‌ریزی دقیق بود و خودرو، آمبولانس و تیم‌های پزشکی برای همراهی کاروان‌ها اختصاص یافت. کمیته بهداشت و درمان موظف بود تا از ابتدای حرکت تا رسیدن اسرای عراقی به مرز، مراقبت‌های پزشکی را فراهم کند تا کوچک‌ترین مشکل فوراً برطرف شود.»
رئیس کمیته بهداشت و درمان مسیر حرکت اسرای عراقی را چنین تشریح کرد: «مسیر از پادگان حشمتیه آغاز می‌شد و سپس به پایگاه همدان و پادگان ابوذر می‌رسید. در هر مرحله نظارت کامل انجام می‌شد تا عملیات بدون وقفه و خطا پیش برود. این حجم هماهنگی، جلوه‌ای از مدیریت جهادی در شرایط حساس بود.»
روح‌نواز همچنین به خدمات رفاهی ارائه شده به اسرای عراقی اشاره کرد: «برای بازگشت آن‌ها به عراق، لباس کامل شامل کت و شلوار، پیراهن، کفش و حتی هدایا برای خانواده‌ها و عروسک برای فرزندانشان تهیه شد. این اقدام صرفاً یک عمل نمادین نبود، بلکه نشان‌دهنده احترام جمهوری اسلامی ایران به اسیر جنگی بود.»
وی درباره فعالیت‌های فرهنگی و آموزشی افزود: «نمایشگاه‌هایی برگزار کردیم تا شرایط سخت اردوگاه‌های عراق و نحوه رفتار ایران با اسرای عراقی را به‌صورت مقایسه‌ای نشان دهیم. موقعیت اردوگاه‌ها روی نقشه مشخص شد و بازدیدکنندگان دیدند که اسرای ما در عراق چه رنج‌هایی متحمل شدند و در ایران چگونه با آن‌ها برخورد انسانی شد. این روایت‌ها بعدها به اسناد ارزشمند تاریخ شفاهی تبدیل شد.»
روح‌نواز با یادآوری چالش‌ها و درگیری‌های موجود با صلیب سرخ بیان کرد: «چنانکه می‌دانید، صلیب سرخ در برخی اردوگاه‌ها گزارش‌های نادرست درباره میزان رسیدگی ایران به اسیران مریض ارائه می‌داد و ما برای حفظ روند تبادل، ابتدا اسرای تواب و بی‌طرف و سپس اسرای بعثی را بر اساس درجات مختلف تفکیک کردیم.»
وی در پایان تأکید کرد: «با وجود همه تلاش‌ها، هنوز کارهای زیادی باقی مانده است. خاطرات و اسناد آزادگان باید با همکاری پژوهشگران، هنرمندان و مدیران فرهنگی احیا شود. هر آزاده دنیایی از تجربه است و انتقال این تجربه‌ها به نسل‌های آینده یک ضرورت تاریخی است. آزادگان سرمایه‌ای بزرگ برای کشورند و بازگویی رنج‌ها و مقاومت آنان، بخشی از هویت ملی ماست.»
انتهای پیام/
برای ورود به ویکی آزادگان اینجا کلیک کنید / www.wikiazadegan.com