با وجود چهار دوش قابل استفاده، باید هر پنج نفر از یک دوش در عرض ده دقیقه استفاده می کردند. بعضی از بچه ها از خیر این حمام می گذشتند...
سرما آهسته آهسته از پایان آبان ماه خودش را نمایان می ساخت.
رفتن به زیر آب سرد غیرقابل تحمل بود. با این حال به علت نبودن آب گرم بچه ها مجبور بودند با آب سرد استحمام کنند. عراقی ها براساس رفتار بشردوستانه! از اول زمستان اجازه می دادند که هر آسایشگاه ۶۰نفری به فاصله ی بیست روز در میان از چهار دوش آب گرم به مدت سی دقیقه فرصت داده می شد.
با وجود چهار دوش قابل استفاده، باید هر پنج نفر از یک دوش در عرض ده دقیقه استفاده می کردند. بعضی از بچه ها از خیر این حمام می گذشتند. با حساب استفاده ی بیست روز در میان هر آسایشگاه از حمام، در طول زمستان بچه ها فقط چهار بار اجازه داشتند از آب گرم آن هم با این کیفیت استفاده کنند.
با توجه به بسته بودن محیط و احتمال وجود بیماری های پوستی و واگیردار، اسرا مجبور بودند برای حفظ نظافت و بهداشت محیط در بین این ایام از آب سرد استفاده نمایند. چاره ای نبود! به این وضع راضی شده بودند، گاهی پیش می آمد که عراقی ها چندین روز آب ها را به عناوین و دلایل مختلف قطع می کردند و بچه ها مجبور بودند از آب بارانی که در محوطه ی اردوگاه در چاله ها جمع شده بود برداشته و با آن آب یخ استحمام کنند.
راوی: آزاده جعفر ربیعی