ایجاد اردوگاه اطفال ایرانی برای مقاصد پلید سیاسی و تبلیغاتی

به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، عراقی ها اسرای نوجوان و جوان ایرانی همه اردوگاهها را به بهانه آزادی و برگشت به ایران از بقیه اسراء جدا کرده تا در اردوگاهی مستقل بنام «اردوگاه اطفال ایرانی» جای دهند و به زعم خود از ناپختگی و احساسات جوانی آنها سواستفاده نموده و برای مقاصد پلید سیاسی و تبلیغاتی خود بهره برداری نمایند.

آنها ابتدا با برخوردی به ظاهر صمیمی خود را دایه های مهربانتر از مادر جلوه داده و پس از شکل گیری و تثبیت اردوگاه اطفال، خبرنگاران عراقی و سپس خارجی را وارد اردوگاه نموده تا با ضبط تصاویر و انجام مصاحبه هایی از احساسات آنها بر علیه نظام جمهوری اسلامی ایران سوءاستفاده کنند اما نتیجه آن چیزی می شود که همه دنیا را متعجب ساخت. وقتی خبرنگار هندی با سر برهنه وارد آسایشگاه می شود همین اطفال اسیر با شجاعتی مثال زدنی کاری می کنند که آن خبرنگار پوشش خود را اصلاح کرده و آنگاه به او اجازه مصاحبه می دهند و در مصاحبه ها جملاتی از آنها به دنیا صادر می شود که در میان افتخارات دفاع مقدس ملت ایران ماندگار میشود. همچنین زمانیکه اطفال را جمع کرده و از آقای پارسایی که ارشد اردوگاه می باشد خواسته می  شود تا آوازی از یک خواننده زن بخواند او با شجاعت، سرود «یار دبستانی من» را زمزمه می کند و بقیه اسرا هم در این سرود حماسی و ملی با او همصدا  می شوند تا به دشمن ثابت کنند که سن و سال به تنهایی ملاک طفولیت نیست.

آری کمپ «7 رمادی» با هدف دستیابی دشمن به اهداف شیطانی ایجاد شد اما عملا آوردگاه «حسین فهمیده» هایی شد که رژیم بعث عراق حتی فکرش را هم نمی توانست بکند و پس از ناکامی در این نقشه، مهربانی مصنوعی آنها جای خود را به خشونتی داد که سایر اردوگاهها از آن برخوردار بودند.

آنچه بیان شد بخش کوچکی از روایت آقایان پارسایی و حائری زاده بود که زمانی جزو اطفال کمپ 7 رمادی بودند و چهارشنبه شب 4 بهمن ماه در نشست روایان موسسه فرهنگی پیام آزادگان خراسان رضوی حضور یافته و خاطرات زیبا و شنیدنی خود را در جمع آزادگان روایت نمودند. داستان اردوگاه اطفال ناتمام باقی ماند تا در نشستهای آتی بازهم خاطرات شنیدنی آن زینت بخش نشست روایان باشد.

انتهای پیام/

رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّکَ أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ