علیرضا بهشتی از جمله آزادگانی است که پس از قبول قطعنامه با حیله و نیرنگ دشمن بعثی به بهانه دیدار با نیروهای پاسدار صلح به اسارت گرفته شد و به اردوگاه تکریت 16 منتقل شد.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، با گذشت سالها از بازگشت آزادگان عزیز به وطن هنوز هم هستند عزیزانی که دفتر خاطراتشان همچنان سفید باقی مانده است، درحالیکه حرفهای زیادی درون سینه هایشان دارند و شاید چون گمان می کنند با خدا معامله کرده اند ضرورتی برای بیان آنها نمی بینند.
اما داستان مقاومت یک آزاده سرمایه یک کشور و یک فرهنگ اصیل محسوب میگردد که آیندگان حق دارند افتخارات سرزمین شان را بشناسند تا رستم برای مردمان این سرزمین همیشه یک افسانه باقی نماند.
به دیدارش که رفتیم به گرمی از ما استقبال کرد و پس از تعارفات معمول لب به سخن گشود و ما را با خود به خاطراتش در دوران اسارت همسفر کرد.
«علیرضا بهشتی» از جمله آزادگانی است که پس از قبول قطعنامه با حیله و نیرنگ دشمن بعثی و حتی با وجود اینکه مراودات مرزی با نیروهای عراقی داشتند به بهانه دیدار با نیروهای پاسدار صلح به اسارت گرفته شد و به اردوگاه تکریت 16 منتقل شد. در این اردوگاه پنج سوله فلزی بوده که در هر سوله 750 نفر اسیر نگهداری میشد که در تابستان داغ و زمستان سرد بود.
شرایط سخت اردوگاه و افزایش آلودگیها و نبود امکانات بهداشتی و درمانی باعث شد تعداد زیادی از اسراء در اثر اسهال خونی غریبانه به شهادت برسند. اوضاع به گونه ای بود که هر کسی به علت ابتلا به بیماری اسهال خونی از اردوگاه خارج میشد دیگر برگشتی نداشت.
آزاده «علیرضا بهشتی» در طول اسارت خود به بیماری روماتیسم مفصلی دچار شده که بر اثر استفاده زیاد دارو متاسفانه به پوکی استخوان مبتلا گردیده است.
انتهای پیام/
خداوندا به ما رحم کن و با غفران و آمرزشت ما را ببخش که تو والا و بزرگ مرتبهای.