سید اخلاق| ابوترابی همه را جذب معرفتش کرد

آشنائی بیشتری با او پیدا کردم. فضایل اخلاقی زیادی داشت. هرکسی با معرفت و شناخت خودش می‌توانست حاجی را کشف کند و بشناسد. او حتی برای افرادی که ما اصلاً حاضر به صحبت‌کردن با آنها‌ نبودیم ساعت‌ها وقت می‌گذاشت. با آنها‌ قدم می‌زد و سعی می‌کرد با اخلاق و رفتار نیک و نفس گرم خود آنها‌ را جذب کند.

هیچ‌کس نبود که ایشان را قبول نداشته باشد و به او احترام نگذارد. همه عاشق او و اخلاقش بودند. حاج‌آقا سر جای خود دو زانو می‌نشست، ولی هرکس برای احوالپرسی یا هر موضوعی دیگر نزد ایشان می‌آمد، آن بزرگوار، تمام‌قد در مقابلش به احترام می‌ایستاد. یک بار یکی از اسرا به ایشان گفت شما راحت باشید، خسته می‌شوید. سخت است این‌همه در مقابل افراد بلند شوید و تعداد افرادی که به سراغ شما می‌آیند، زیاد است. فرمود: «با هرکس که مواجه می‌شوم، احساس می‌کنم با پدرم برخورد می‌کنم. بنابراین، برخود واجب می‌دانم بایستم و احترام بگذارم.»

ای پروردگارم، هرگز چشم برهم‌زدنی مرا به خود وامگذار؛ نه کمتر از این و نه بیشتر.