در ماه مبارک رمضان مشکل عمده‌ی اسرا تعیین اوقات شرعی، روز اول و آخر ماه بود. رسانه‌های عراق بنابر مذهب اهل سنت حدود 20 تا 25 دقیقه زودتر افطاری را اعلام میکردند، به طوری که هنوز شعاع‌هایی از خورشید دیده می‌شد.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، در ماه مبارک رمضان مشکل عمده‌ی آزادگان عزیزمان در اسارت تعیین اوقات شرعی، روز اول و آخر ماه بود. رسانه‌های عراق بنابر مذهب اهل سنت حدود 20 تا 25 دقیقه زودتر افطاری را اعلام میکردند، به طوری که هنوز شعاع‌هایی از خورشید دیده می‌شد.
اسرا برای افطاری مشکلی نداشتند زیرا آن قدر صبر میکردند که در مغرب شدن شبهه‌ای باقی نماند اما مهم سحرها بود. آسمان را که نمی‌دیدند و اوقات شرعی عراق هم برایشان مبنایش تعیین کننده نبود؛ زیرا خود آنها 30 دقیقه را به عنوان امساک معین کرده بودند. روش خوبی بود. اسرا هم همین کار را کردند.
بر اساس محاسبات افراد خبره، سحرها قدری زودتر اعلام می‌شد و در وقت مقرر امساک میکردند ولی نماز صبح را 30 تا 40 دقیقه بعد که روشنی هوا از لابه لای میله‌های پنجره معلوم بود برپا میکردند. مشکل سحر را هم همین طور حل میکردند.
به دلیل این مشکلات می‌توان گفت که در طول روز، روزه‌ی اسرا به خاطر احتیاط یک ساعت بیشتر از وقت شرعی طول می‌کشید.
انتهای پیام/
برای ورود به ویکی آزادگان اینجا کلیک کنید / www.wikiazadegan.com