عملیات بیت المقدس ۲ در ۲۵ دیماه سال ۱۳۶۶ و در دمای ۲۰ درجه زیر صفر انجام شد.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، برف میبارد، هوا سرد است و رادیو مسیرهای پرترافیک را
اعلام میکند. گروههای خبری را که چک میکنم و میبینم همه مسئولان علت
ترافیک سنگین را به گردن هم میاندازند. پیاده میشوم و با سرعت به سمت
دفتر میروم.
همه انگشتانم یخ زده و پاهایم گزگز میکند. وارد دفتر که میشوم رو به همکارم غر میزنم و از سردی هوا و ترافیک میگویم.
برای شروع کار، جستوجوی کوتاهی در رایانهام میکنم تا
راجع به موضوع مدنظرم بنویسم. چشمم به عکسی میافتد. یکه میخورم. عزیزان
رزمندهای در عکس هستند که اجسادشان زیر تلی از برف مدفون شده است. بعد
از جستوجویی بیشتر چشمم میخورد به چند واژه؛ «عملیات بیتالمقدس ۲».
عکس تاثیرگذار است و به این راحتی نمیتوانم از کنارش
بگذرم. عملیات در دمای ۲۰ درجه زیر صفر انجام شده است! برای من تصورش هم
سخت است و باعث میشود دوباره یخ بزنم. من فقط دمای چند درجه زیر صفر را
تجربه کردم؛ میشود گفت فقط از هواشناسی راجع به آن شنیدهام.
عملیات بیتالمقدس ۲ در روزهایی مثل همین روزها که ما
هم سردمان است و یخ میزنیم، در ۲۵ دیماه سال ۱۳۶۶ در شمال سلیمانیه و
منطقه عمومی ماووت با رمز یا زهرا (س) آغاز شد.
در این عملیات رزمندهها باید از رودخانهای به نام
قلاچولان که عرضی به اندازه ۴۰ متر داشت، عبور میکردند. این رودخانه به
خاطر بارندگی طغیان کرده بود؛ بنابراین با سیم بکسل و ابزارهای لازم پلی روی رودخانه خروشان نصب کردند.
باتوجه به اینکه احداث پل به صورت ضربتی و با حداقل امکانات صورت گرفته
بود (در زیر پای دشمن) و طول آن به بیش از ۲۰۰ متر میرسید و ارتفاع تا لبه
آب رودخانه بیش از ۴۰ متر بود، جهت رعایت احتیاط ظرفیت عبوری را حداکثر ۱۰
نفر مشخص کردند و ۱۰ نفر ۱۰ نفر از پل عبور می کردند و همین مسئله باعث
طولانی شدن عبور گردانها از پل میشد. در برخی از مناطق عملیات، ۱/۵ متر برف روی زمین را پوشانده بود.
دوباره آن عکس در ذهنم مرور میشود.
نیروهای خودی باید مسیری چند ساعته را در میان سرما و
برف طی میکردند تا علاوه بر مبارزه با عراقیها، با سرمای کشنده که گاهی
هم به ۲۰ درجه زیر صفر میرسید، مبارزه کنند.
رزمندگان نیروی زمینی سپاه پاسداران با عبور از موانع طبیعی و مصنوعی
بسیار سخت از قبیل کوههای صعبالعبور پوشیده از برف، رودخانه خروشان
قلاچولان، میادین متعدد مین، تلههای انفجاری، سنگرهای کمین و سیمهای
خاردار؛ یورش بیامان خود را به موضع دشمن آغاز میکنند.
در عملیات بیتالمقدس ۲ با تمام
سختیهایی که داشت، نتیجه خوبی برای ایران رقم خورد و باعث شد نیروهای
عراقی مستقر در ارتفاعات مشرف بر شهر ماووت، پس از انهدام چندین دستگاه
تانک و نفربر، تعداد زیادی دستگاههای مهندسی، ۴۰ دستگاه خودرو، ۲۰ قبضه
خمپارهانداز، راه فرار را در پیش گیرند. عراق در این عملیات۵ تیپ و
گردان خود را از دست داد.
تعداد کشته، زخمیها و اسرای دشمن بالغ بر ۵۴۰۰ نفر بود و شکست سنگینی برای صدام تلقی شد.
باتوجه به اینکه عملیات بیتالمقدس ۲ در نظر تحلیلگران سیاسی و نظامی،
نوعی فریب و یا تجزیه ارتش عراق از جبهه جنوب قلمداد میشد، عدهای از
رسانههای خارجی مانند ایندیپندنت، روزنامه کویتی رایالعالم و رادیو
بیبیسی هم به تحلیل آن پرداختند.
این عملیات تا دوم بهمنماه همان سال ادامه یافت و به فرماندهی سپاه پاسداران انجام شد که یکی
از اصلیترین مباحث عملیات، مسائل مربوط به عقبه و جاده بود و این امر با
توجه به شرایط فصلی و بالا بودن میزان بارندگی و تأثیر آن بر جادههای
منطقه، از اهمیت ویژهای برخوردار بود.
در روزهایی که ما هم سردمان است، برف میبارد و محفل خانوادهمان گرم
است، باید یاد و نام شهدایی که دلشان گرم به نور خدا بود و زیر تلی از برف
یخ زدند تا ما از بارش برف لذت ببریم را گرامی داریم. با دیدن تصاویر این
شهدا باید گفت که من دیگر سردم نیست.
انتهای پیام/
رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّکَ أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ