آیتالله رئیسی، به عنوان چهرهای که عدالت را در ساختار اجرایی تثبیت کرد، نمادی از مجاهدت و صداقت در خدمت به مردم بود.
۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۴
«جنگ که شد، احمد رفت. همسرش ماند با دلتنگی، بیخبری، و دو فرزند کوچک. در سالهایی که رادیو تنها منبع امید بود، او از میان قابهای تلخ اسارت، دنبال چهره آشنای همسرش میگشت.»
۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۴
آنها که از خط مقدم سومار تا دیوارهای تکریت ۱۴، طعم اسارت را با صلابت چشیدند، اینبار در فضای دلانگیز عباسآباد بهشهر گرد هم آمدند تا خاطرات یکدلی و استقامت را مرور کنند.
۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۴
بازدید مسئولان رسمی، دیپلماتها و فعالان فرهنگی از غرفه پیام آزادگان، گواه اهتمامی است که فراتر از ثبت تاریخ اسارت، به ترویج گفتمان مقاومت و هویت فرهنگی معاصر معطوف است.
۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۴
بیش از پنجاه آزاده اردوگاه صلاحالدین، از گوشهوکنار ایران گرد هم آمدند تا خاطرات مشترک ۲۵ ماه اسارت و سالهای طولانی فراق را با هم مرور کنند؛ خاطراتی که با نام دوستان شهید و لبخندهای گمشده آمیخته است.
۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۴
گزارشهای رسمی چیزی نمیگویند، اما حافظه اسرا روایت دیگری دارد. صلاحالدین اردوگاهی بود که نه تکریت ۵ بود و نه شباهتی با آن داشت. گفتوگوی حاضر تلاشی است برای اصلاح یک روایت تاریخی و روشنکردن حقیقت اردوگاهی که همچنان ناشناخته مانده است.
۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۴
طبق اعلام کاخ سفید، رئیسجمهور آمریکا در دیدار با سرکرده شورشیان سوریه در ریاض، از او پنج خواسته را مطرح کرد که یکی از آنها به رسمیت شناختن اسرائیل است.
۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۴
۴ بهمن ۱۳۶۲، عنبر دیگر آن اردوگاه همیشگی نبود. تلویزیون عراق آمده بود تا چهرهای آرام از اسارت نمایش دهد، اما اسرا با صابونها، نهتنها به استقبال دوربین نرفتند، بلکه سلاحی ساختند تا صداقت اسارتشان را از تحریف رسانهای نجات دهند.
۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۴
در گفتوگو با شبکه چهار سیما مطرح شد؛
در جریان برنامهای از شبکه چهار سیما، معاون پژوهشی موسسه پیام آزادگان گفت: وقتی ما مینویسیم، چیزی مینویسیم و برای کسی مینویسیم. اینها در هم تنیدهاند. کتاب بیمحتوا، تنها دستهای کاغذ است.
۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۴
در نشستی هدفمند و تخصصی، جمعی از آزادگان فرهنگی استانها با بررسی راهکارهای تحول در روایت ایثار و مقاومت، بر ضرورت حضور مؤثر در عرصههای نوین فرهنگی و رسانهای تأکید کردند.
۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۴