اسارت با همرزمانش را به برگشتن ترجیح داد

به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، در حالی وارد چهل و چهارمین جشن پیروزی انقلاب اسلامی ایران می‌شویم که هنوز کوچه و محله های این مرز وبوم معطر به عِطر شهیدانی است که خون پاکشان جاری شد تا وطن سربلند بماند. کسانی که بهای استقلال و آزادی ملت ایران را با نقد جانشان پرداختند، آنها با شهادت جاودانه شدند تا وطن جاودان بماند.

چهارشنبه 19 بهمن ماه دست تقدیر یا شاید هم نگاه آسمانی شهیدی از تبار آزادگان ما را به سمت خانواده اش هدایت کرد تا فراموش نکنیم وامدار چه عزیزانی هستیم.

با هماهنگی سرکارخانم حسن زاده که دیدار از منازل آزادگان معزز را هماهنگ می کنند به منزل « شهید رحیم رحمانی قوچانی» رفتیم. در بدو ورود به منزل اولین صحنه‌ای که چشم‌ها را نوازش می‌داد تصویر زیبای آن شهید بزرگوار بود که بر دیوار خانه خودنمایی می‌کرد .

شهید رحمانی در جریان عملیات مرصاد به اسارت نیروهای بعث عراق در می آید و تا لحظه آزادی جزو اسرای مفقود محسوب می گردد. در زمان اسارت و بر اثر شکنجه ها و آسیب های متعدد جسمی با مشکلات متعددی مواجه گردیده که این مشکلات پس از آزادی هم ادامه می یابد و جسم او به تدریج تحلیل رفت. وی در نهایت سال 75 و پس از اینکه وارد بهار سی سالگی زندگی خود می شود به خیل یاران شهیدش ملحق می شود و سرانجام طعم شیرین آزادی حقیقی و وصال معبود را تجربه می کند.

از این شهید عزیز 4 فرزند دختر به یادگار ماند که دو فرزندش قبل از اسارت و دو فرزند دیگر بعد از اسارت به دنیا می آیند.

گرچه ما توفیقی برای شنیدن حرف های آزاده شهیدمان نداشتیم اما همسر بزرگوارش که کوه صبر و استقامت این خانواده است به اندازه همه این سالها چه در زمان اسارت و چه پس از آزادی همسرش به ویژه پس از شهادتش حرف های زیادی برای گفتن داشت. حرف هایی که هر کسی را یارای شنیدنش نیست. همسر شهید در بخشی از صحبت های خود از علاقه وعشق زیاد شهید رحمانی به او و دخترشان که «آزاده» نام داشت گفت. انی همسر شهید گفت: شهید رحمانی هنگام اسارت دو عکس همراه خود داشت. عکس من و دخترمان. عکس من را بلافاصله پس از اسارت قورت می دهد تا به دست دشمن نیفتد ولی عکس آزاده که آن زمان بسیار کوچک بوده را نزد خود نگه میدارد.

پس از اینکه در جریان عملیات مرصاد ارتباط شهید با خانواده قطع شد، همسر شهید عازم منطقه می‌شود و سراغ همسرش را از فرمانده ارشد او می گیرد. و فرمانده در پاسخ می گوید: رحیم فرمانده گروهی بود که در جریان عملیات در محاصره دشمن قرار می گیرد. من برای نجات رحیم یک خودرو جیپ اعزام کردم اما او حاضر نمی شود به قیمت نجات خود یارانش را در محاصره دشمن تنها بگذارد و جیپ بدون او بر می‌گردد ...

در این مدت بازدیدهای زیادی را تجربه کردیم اما این بازدید تنها بازدیدی بود که اشک را بر دیدگان من و همراهانم جاری کرد. کاش می شد عاشقانه های این همسر فداکار را برای تمامی زنان این سرزمین زمزمه کرد تا درک درستی از واژه مقدس عشق در جامعه نهادینه شود.

برای این شهید عزیز آرزوی علو درجات و برای خانواده معزز و به ویژه همسر فداکارش طول عمر با عزت و عافیت و عاقبت بخیری آرزومندیم.

موسسه فرهنگی پیام آزادگان خراسان رضوی

انتهای پیام/

 خط انقلاب، خط عظمت اسلام و مسلمین و دفاع از مظلومین و مستضعفین است.