یادگیری دو زبان خارجی در اسارت

به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، استان خراسان رضوی؛ در روز شهادت «استاد مطهری» و «روز معلم» به سراغ معلم آزاده ای در خیابان مطهری مشهد رفتیم.
طبق برنامه‌ریزی قبلی به منزل آزاده سید «عباس کاظمی» رفتیم و با استقبال گرم وی و همسر گرامیشان مواجه شدیم که قرار است برای لحظاتی مایه قرار و آرامش ما باشد.

عباس کاظمی در سال 61 ودر جریان عملیات «رمضان» به اسارت دژخیمان بعث عراق درآمد. وی ابتدا به اردوگاه موصل 1 و سپس موصل 4 منتقل می شود و پس از تحمل 97 ماه اسارت همراه با سایر آزادگان به وطن بر می‌گردد.

وی از همراهان زنده یاد سردار درچه ای در دوران اسارت می باشد و خاطرات بیادمانی از او دارد. او از تهدید اسارت برای خود فرصتی می سازد و زبان انگلیسی و عربی را فرا گرفته تا جایی که پس از آزادی به عنوان دبیر زبان انگلیسی جذب آموزش و پرورش شده و دوران خدمت خود را در کسوت معلمی به پایان برده و به افتخار بازنشستگی نائل می‌شود.

در منزل ایشان سندی از دوران اسارت ایشان  توجه ما را به خود جلب کرد که به طور کلی حال و هوای این گزارش را تغییر داد و در نهایت ناباوری به گنجی رسیدیم که انتظارش را نداشتیم.

سندی که از دوران اسارت مشاهده کردیم نامه ای بود که  با خطی بسیار زیبا و بوسیله چوب کبریت برای یکی از دوستانش در ایران نوشت و جواب آن نیز در همان نامه به همان زیبایی نگارش شده بود که آنرا تبدیل به اثری ماندگار از دوران اسارت تبدیل کرد.

با مشاهده این سند کنجکاو شدیم و از این آزاده سرافراز پرسیدیم، آیا در حال حاضر نیز به نگارش مشغول است یا خیر که در پاسخ حجم عظیمی از دست نوشته های زیبا از دیوان حافظ و کلمات قصار مولا علی علیه السلام از نهج البلاغه و سایر بزرگان در مقابلمان قرار گرفت که مایه تعجب و در عین حال تحسین گروه حاضر قرار گرفت. جالب‌تر این موضوع بود که مشوق این خوشنویسی ها همسر بزرگوار و ایثارگر ایشان بوده است. با خودگفتیم اگر چنین دیداری انجام نمی شد هرگز به چنین گنج و هنرمند عزیزی نمی رسیدیم

دایا ما را قدردان نعمات وجود آزادگان ذیقیمتی قرار ده که اسارت را هم به زیبایی نوشته اند تا این جمله حضرت زینب سلام الله علیه را هرگز از یاد نبریم.

«ما رَاَیْتُ اِلاّ جَمیلا».

انتهای پیام/

خداوندا به ما رحم کن و با غفران و آمرزشت ما را ببخش که تو والا و بزرگ مرتبه‌ای.