عوامل متفاوتی رژیم صهیونیستی را به سوی ارتکاب جنایات جنگی در غزه کشانده که مهمترین آنها، ضربه کاری گروه‌های مقاومت در آغاز عملیات طوفان الاقصی است.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، جنگ نوار غزه یا عملیات طوفان
الاقصی وارد هفتمین هفته خود شده است. طی 46 روز گذشته بیش از 12 هزار
فلسطینی شهید و حدود 30 هزار نفر مجروح شدند. 70 درصد از این شهدا را نیز
کودکان و زنان تشکیل می‌دهند. اعتراضات زیادی در سطوح منطقه‌ای و جهانی به
ویژه در اروپا و آمریکا نسبت به این جنایات صورت گرفته است و سازمان ملل
نیز تاکنون چندین قطعنامه در این رابطه منتشر کرده است، اما هیچ کدام از
این موارد موجب نشده است تا رژیم صهیونیستی به کشتار و تخریب در نوار غزه
پایان دهد.
سوالی که در این
وضعیت پیش می‌آید این است که رژیم صهیونیستی با پشتوانه چه ظرفیت‌هایی
همچنان به جنایت‌های خود ادامه می‌دهد؟ به بیان دیگر محرک‌های جنایات این
رژیم در نوار غزه چیست؟ در پاسخ به این سوال می‌توان به موارد متعددی از
عوامل اشاره کرد که در حقیقت این رژیم مستظهر به پشتیبانی آنهاست. این
عوامل و محرک‌ها عبارتند از:
1- شکست و غافلگیری اولیه اسرائیلی‌ها: بر
اساس آمارها تعداد شهدای اخیر فلسطینی در نوار غزه از مجموع شهدای جنگ‌های
قبلی از سال 2007 تاکنون (جنگ‌های 22 روزه، 8 روزه، 51 روزه، 11 روزه، و
عملیات‌های دیگر در این سال‌ها) بیشتر بوده است. چرا که برخلاف جنگ‌های
پیشین، این بار اسرائیلی‌ها هم غافلگیر شده و شکست اطلاعاتی و امنیتی سختی
خوردند و هم تلفات بالایی را متحمل شدند؛ به علاوه اینکه برای اولین بار
بیش از 200 اسیر دادند. در حقیقت اسرائیلی ها به دلیل شکست اولیه دست به
کشتار و تخریب گسترده ای زدند. زیرا صهیونیست ها برای اولین بار از سوی
فلسطینی‌ها با تهدید وجودی مواجه شدند. چنین شکست مفتضحانه‌ای یکی از
مهمترین دلایل تداوم جنایات رژیم اشغالگر در نوار غزه محسوب می‌شود.
2- حمایت‌های جامعه رژیم صهیونیستی: اسرائیلی‌ها
به دلیل کینه تاریخی نسبت به فلسطینی‌ها و شکست اخیر و با وجود خسارت‌های
سنگین ناشی از طولانی شدن جنگ اما همچنان از سیاست‌های متجاوزانه کابینه
نتانیاهو و ارتش این رژیم حمایت به عمل می‌آورند. در این میان نقش حاخام‌ها
که همچنان بر کشتار فلسطینی‌ها اصرار دارند و از زاویه دینی آن را توجیه
می‌کنند پررنگ‌تر است. حتی پزشکان اسرائیلی بر اساس یک اطلاعیه‌ای، حمله به
بیمارستان‌ها و مراکز درمانی نوار غزه را مجاز اعلام کردند.
3- همبستگی سران رژیم صهیونیستی: در
حالی که تا پیش از عملیات طوفان الاقصی سران اپوزیسیون نتانیاهو به دنبال
هدایت و سازماندهی مخالفین با هدف ساقط کردن کابینه نتانیاهو بودند اما به
دنبال عملیات مذکور ضمن حمایت از جنایت کابینه و ارتش رژیم اسرائیل در نوار
غزه، در کابینه نتانیاهو به عنوان کابینه اضطراری همکاری نمودند. این امر
نیز در حقیقت بر توسعه تجاوزات در نوار غزه از سوی نتانیاهو موثر بوده است.
4- بی تفاوتی سران کشورهای عربی و اسلامی:
متاسفانه به جز اعضای جبهه مقاومت که به صورت تمام قد از فلسطینی‌های
مبارز، حمایت سیاسی و عملی نموده‌اند اما دیگر کشورهای عربی بعضاً به
همکاری با رژیم اسرائیل روی آورده‌اند. حتی دبیر کل اتحادیه عرب، جنبش حماس
را یک جنبش تروریستی اعلام می‌کند و با وجود برگزاری نشست اتحادیه عرب و
سازمان همکاری‌های اسلامی، اما هیچ گشایشی در وضعیت فلسطینی‌ها به وجود
نیامده است.
بیش
از 50 کشور اسلامی تاکنون نه موفق به یک قطعنامه موثر در شورای امنیت
سازمان ملل شدند و نه از توان انتقال کمک‌های انسانی و سوختی به نوار غزه
برخوردار بوده‌اند. در حقیقت همین ناتوانی و بی‌عملی کشورهای عربی و اسلامی
یکی از محرک‌های جنایت‌های رژیم صهیونیستی در نوار غزه بوده است.
5- همراهی سران اروپایی و آمریکایی: رییس
جمهور آمریکا و روسای تعدادی از کشورهای اروپایی بلافاصله پس از شروع
عملیات طوفان الاقصی به فلسطین اشغالی آمده و با محکوم نمودن اقدام حماس از
رژیم اشغالگر اعلام حمایت نمودند. علاوه بر این، رسانه‌های وابسته به
صهیونیسم ضمن ایجاد این گفتمان که حماس به عنوان یک جنبش تروریستی عامل این
جنگ محسوب می‌شود و باید نابود و یا مهار شود، سوخت لازم را برای کشتار
فلسطینی‌ها در نوار غزه فراهم نمودند.
ضمن
اینکه کشورهای مذکور به ویژه آمریکا با ارسال تسلیحات و تجهیزات نظامی
گسترده، دست این رژیم را برای هرگونه جنایتی باز گذاشتند. با وجود گذشت 6
هفته، اما همچنان دولت آمریکا مانع از اجرای آتش بس و اتمام جنگ می‌شود.
بدیهی است که فشار آمریکا بر رژیم صهیونیستی برای اجرای آتش بس منجر به
نتیجه خواهد شد اما تاکنون چنین اراده‌ای ایجاد نشده است.
6- لابیهای صهیونیستی در اروپا و آمریکا:
بدون شک، شرایط کنونی، اوج فعالیت لابیهای صهیونیستی به ویژه در دولت
آمریکا محسوب می‌شود. آنها با عملکردهای چندگانه خودشان نقش موثری در تطویل
جنگ و گسترش این جنایت دارند. مدیریت رسانه‌ها، فشار بر سازمان‌های جهانی
به ویژه سازمان ملل، هم جهت نمودن نظر سران اجرایی و تقنینی دولت آمریکا،
برگزاری تجمعات در حمایت از رژیم صهیونیستی و جمع آوری کمک‌های مالی برای
صهیونیست‌ها از جمله این کارویژه‌های آنان محسوب می‌شود. در این میان
مسیحیان صهیونیست نقش موثری دارند. آنان با جمعیت حدود 60 میلیون نفری در
آمریکا، معتقدند افزایش درگیری‌ها و تداوم و گسترش کشتار فلسطینی‌ها در
حقیقت آنها را به جنگ آرماگدون و ظهور مسیح موعود نزدیک‌تر می‌کند. از همین
رو آنان اسرائیلی‌ها را به کشتار بیشتر تجاوز گسترده‌تر تشویق می‌نمایند.
7- ناکارآمدی سازمان‌های بین‌المللی، حقوقی و سیاسی:
سازمان ملل پس از حدود 80 سال از تاسیس که با هدف محافظت از صلح و امنیت
جهانی راه اندازی شد همچنان، در کنترل بحران‌های گوناگون ناکام است چرا که
مدیریت این سازمان در اختیار آمریکا و قدرت‌های بزرگ بوده و در حقیقت از
خود در تصمیم گیری استقلال ندارد. شورای امنیت سازمان ملل تاکنون به جز یک
قطعنامه کم محتوا که توسط رژیم اشغالگر مورد توجه قرار نگرفته، هیچ اقدام
دیگر عملی نداشته است.
دادگاه
کیفری بین المللی و دادگاه لاهه نیز در حقیقت ابزار اعمال فشار قدرت‌های
بزرگ محسوب می‌شوند. در حالی که دادگاه کیفری بین المللی، پوتین رئیس جمهور
روسیه را به جرم جنایت جنگی در اوکراین مورد تعقیب قرار داده است، اما
تاکنون هیچ یک از سران جنایتکار رژیم اسرائیل در این دادگاه مورد محاکمه
قرار نگرفته‌اند. چنین رویه ناقص و ناعادلانه‌ای به معنای مصون بودن سران
رژیم اسرائیل از ارتکاب هرگونه جنایتی در فلسطین بوده است.
با
توجه به توضیحات فوق این سوال پیش می‌آید که آیا موانعی در مقابل این
محرک‌ها وجود دارد؟ و یا چگونه می‌توان در مقابله با این عوامل و محرک‌ها
مقابله کرد؟ پاسخ تفصیلی به این سوال مطلبی مجزا را می‌طلبد اما به اختصار
می‌توان گفت که وجدان بیدار جهانی که تظاهرات‌های گسترده در آمریکا اروپا و
جهان اسلام که از آن نشئت گرفته است یکی از مهمترین موانع به حساب
می‌آید.
همچنین مقاومت فلسطین
در حقیقت اصلی‌ترین عامل در مقابل جنایات رژیم صهیونیستی محسوب می‌شود. کما
اینکه مقاومت حزب الله لبنان این رژیم را از جنوب لبنان فراری داد و
مقاومت نوار غزه موجب عقب نشینی اسرائیلی‌ها در سال 2005 از این باریکه شد.
علاوه بر این، پشتیبانی‌ها و حمایت‌های جبهه مقاومت به ویژه جمهوری اسلامی
ایران یکی از مهمترین موانع در مسیر محرک‌های جنایت و ظلم اسرائیلی‌ها بر
فلسطینی‌ها محسوب می‌شود.